الف- تغذيه‏
تغذيه يكى از ضرورتهاى اجتناب ناپذير حيات انسان است كه بدون آن ادامه زندگى ممكن نيست. اسلام طبق همين ضرورت به انسان سفارش مى‏كند كه از نعمتهاى گوناگون پاك و حلال كه خداوند به او عطا كرده، استفاده كند و خودش را از آنها محروم نسازد. «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللَّهِ الَّتى اخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلِّذينَ امَنُوا فِى الْحَيوةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيمَةِ» «3»بگو چه كسى زينتهاى خدا را براى بندگان خود آفريده و روزى پاكيزه را حرام كرده است؟ بگو اين نعمتها در دنيا براى اهل ايمان است و خالص اينها در آخرت است.همچنين به منظور حفظ سلامتى انسان، پيرامون خوردنيها و نوشيدنيها نظر خود را ابراز كرده است. در فقه اسلامى فصلى تحت عنوان «اطمعه و اشربه: خوردنيها و نوشيدنيها» وجود دارد. بطور كلّى مى‏توان گفت: هر گونه خوراك، پوشاك، مسكن و ...كه براى جسم انسان زيان‏آور باشد ممنوع اعلام شده و در برابر به تأمين نيازمنديهاى جسمى در حدّ ضرورت يا اعتدال سفارش شده است.