|
تربيت بدنى
تربيتبدنى عبارت است از: پرورشدادن جسم بطورى كه بتواند به وظيفهاش عملكرده و در مقابل بيماريها مقاومت كند.
تربيت جسم امرى است كه بسيارى از مكتبها، در گذشته و حال به آن پرداختهاند و برايش برنامه ريزيها كرده و به آن ارزش نهادهاند، امّا فرق اساسى آنها با اسلام در نگرش به اين امر است. آنها به تربيت جسم به عنوان يك هدف مىنگرند و در نتيجه همه تلاش آنان در اين راستاست؛ يعنى تمام كارهاى علمى و فرهنگى آنها براى پرورش جسمبوده و تنپرورى هدف آنهاست. امّا اسلام تربيت جسم را براى خدمت به عقل و قلب مىخواهد و نه به عنوان يك هدف، بلكه به عنوان ظرف و مركب روح به آن توجّه مىكند.اسلام به پرورش جسم براى حفظ سلامتى آن، اهميّت داده و آن را بهترين نعمتها شمرده است، حضرت على (ع) فرمود: «الصِّحَّةُ افْضَلُ النِّعَم» «1»سلامتى بهترين نعمتهاست.هيچ كس حقّ ندارد به جسم خود بدون جهت، ضررى برساند و حتّى عبادتهايى چون وضو، غسل و روزه، در صورتى كه براى سلامتى انسان ضرر داشته باشد ساقط مىشوند و نبايد آنها را انجام داد. «1»شهيد مطهّرى در اين باره مىگويد: «يكى از مسلّمات فقه اين است كه بسيارى از امور به اين دليل تحريم شدهاند كه براى جسم انسان ضرر دارند و يك اصل كلّى براى فقها مطرح است كه هر چيزى كه محرز بشود كه براى جسم انسان مضرّ است- ولو هيچ دليلى از قرآن و سنّت نداشته باشد- قطعاً حرام است.» «2»اسلام در سه محور به پرورش جسم پرداخته است، كه به بررسى آنها مىپردازيم:
|