علاج حسد
در حديثى كه از حضرت على عليه‏السلام نقل شده، «2» آن حضرت حسد را درد بى‏درمان تعبير كرده، از اين رو افراد علاقمند به سلامتى جسم و جان خود، بايد زمينه‏هاى پيدايش حسد را دروجودشان از بين ببرند. پيشگيرى و علاج حسد به دو صورت انجام مى‏گيرد:
1- از بين بردن زمينه‏هاى پيدايش حسد
2- ايجاد ملكه‏هاى نفسانى مخالف با حسد
امام خمينى راه علاج رذيله حسد را چنين بيان مى‏كند:
«... و آن (علاج حسد) چنان است كه با تكلّف، اظهار محبت كنى با محسود، و ترتيب آثار آن را دهى و مقصودت از آن، علاج مرض باطنى باشد. نفس تو را دعوت مى‏كند كه او را اذيت كن، توهين كن، دشمنى داشته باش. مفاسد او و مَساوى او را به تو عرضه مى‏دارد. تو به خلاف ميل نفس به او ترحم كن و تجليل و توقير نما. زبان را به ذكر خير او وادار كن.
نيكويى‏هاى او را بر خود و بر ديگران عرضه دار. صفات جميله او را خاطر نشان خود كن.» «3»
امام سجاد عليه‏السلام دست به دعا برداشته، از خداوند متعال تقاضا مى‏كند:
«اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَخَلِصْنى‏ مِنَ الْحَسَدِ ... وَ ارْزُقْنى‏ سَلامَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتَّى لا احْسُدَ احَداً مِنْ خَلْقِكَ عَلى شَىْ‏ءٍ مِنْ فَضْلِكَ» «1»
بار خدايا بر محمد (ص) و خاندانش درود فرست و مرا از حسد رهايى بخش ... و سلامت سينه، از حسد را روزى‏ام گردان، تا به هيچ يك از آفريدگان تو، بر چيزى كه با فضل خود بدانان بخشيدى حسد نورزم.