الف- تفرقه وجدايى:
با رواج عيبجويى، روح اخوت واتحاد، جاى خود را به تفرقه وجدايى مىدهد، در اين صورت، اساس اجتماع متزلزل شده و شيرازه آن از هم مىپاشد.
حضرت على عليهالسلام فرمود:
«مَنْ تَتَبَّعَ خَفِيَّاتِ الْعُيُوبِ حَرَّمَهُ اللَّهُ سُبْحانَهُ مَوَدَّاتِ الْقُلُوبِ» «1»
هر كس عيبهاى پنهان ديگران را جستجو كند، خدا او را از دوستى دلها، محروم مىگرداند.
|