رفتار با همسايه
ممكن است كسى چنين فكر كند كه طبق بحثهاى گذشته، انسان نبايد كارى به كار همسايهاش داشته باشد، چون در اين صورت، ديگر هيچ گونه اذيتى به او نكرده است. امّا اسلام، چنين رفتارى را هم ناپسند دانسته و رعايت حال ديگران را از وظايف دينى و مذهبى انسان مسلمان مىداند.امام كاظم عليهالسلام فرمود:
«لَيْسَ حُسْنُ الْجِوارِ كَفُّ الْأَذى وَلكِنْ حُسْنُ الْجِوارِ صَبْرُكَ عَلَى الاذى» «1»
خوشرفتارى با همسايه، تنها به اين نيست كه او را اذيت نكنى، بلكه بايد آزار و اذيت او را نيز تحمّل كنى.
پيامبر اكرم (ص) فرمود:
«وَمَنْ مَنَعَ الْماعُونَ مِنْ جارِهِ اذَا احْتاجَ الَيْهِ مَنَعَهُ اللَّهُ فَضْلَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ وَكَّلَهُ الى نَفْسِهِ وَمَنْ وَكَّلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ الى نَفْسِهِ هَلَكَ وَ لا يَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُ عُذْراً» «2»
كسى كه ماعون «3» را از همسايهاش منع كند، در صورتى كه به آن نياز دارد، خداوند روز قيامت فضل خود را از او منع مىكند و او را به خود واگذار مىكند و هر كسى را كه خداوند عز و جل به خود واگذارد، هلاك شده است و خداوند هيچ گونه عذرى از او نمىپذيرد.
در صورتى كه انسان با همسايگانش خوشرفتارى كند علاوه بر پاداشهاى معنوى و اخروى دريافت مىكند، بلكه در همين دنيا نيز نتايج ارزشمندى نصيبش مىگردد.امام صادق عليهالسلام فرمود:
«حُسْنُ الْجِوار يَزيدُ فِى الرِّزْقِ» «4»
رفتارنيكو با همسايه، سببزياد شدن روزى مىشود.
همچنين در روايت ديگرى فرمود:
«حُسْنُ الْجِوارِ زِيادَةٌ فِى الْاعْمارِ وَ عِمارَةُ الدِّيارِ» «1»
خوشرفتارى با همسايه، عمرها را زياد و سرزمينها را آباد مىكند.
|