چه كارهايى همسايه آزارى است؟
بدون شك، هر عملى كه موجب ناراحتى همسايه گردد، همسايه آزارى محسوب مى‏شود، امّا شكلهاى متفاوت ونتايج مختلفى دارد. به عنوان مثال، رفت و آمد بى موقع، به صدا در آوردن دربها، نقل كردن ضعفهاى او براى ديگران، وارد ساختن خسارت مالى مثل حفر چاه يا احداث باغچه يا نصب ناودانى كه موجب رسيدن رطوبت به خانه‏ همسايه باشد، نگاه كردن به داخل خانه همسايه، سرزده وارد شدن درخانه‏هايى كه درب مشترك دارند، ايجاد سر و صدا و بلند كردن صداى راديو و تلويزيون، پرتاب اشيايى به وسيله كودكان به داخل خانه همسايه، بالا بردن ارتفاع خانه بگونه‏اى كه نور خانه همسايه گرفته شود يا به خانه او اشراف پيداكند، قرار دادن دريچه مشرف به خانه ديگران، نابهنگام بالاى بام رفتن يا بى خبر به موضع مشرفى نسبت به خانه همسايه قرار گرفتن، ريختن زباله دركنار كوچه و خانه ديگران، جلوگيرى نكردن از دود و دوده بخارى و دودكش حمام، ريختن برف و مصالح ساختمانى بر سر راه و مانند آن از موارد آزار همسايه به حساب مى‏آيند.
پيامبر اكرم (ص) فرمود:
«كسى كه به خانه همسايه‏اش نگاه كند، و عورت مردى يا موى زنى يا جايى از بدنش را ببيند، خداوند حق دارد كه او با منافقان كه عيوب مردم را جستجو مى‏كنند داخل آتش اندازد و از اين دنيا خارج نمى‏شود تا اينكه خدا او را رسوا نمايد و در آخرت نيز عيوب او را براى مردم آشكار مى‏كند.» «1»
پيامبراكرم (ص)، سرزده داخل خانه همسايه شدن را ازموارد آزار و اذيت و زيان رساندن به همسايه مى‏دانست.
زراره از امام باقر عليه‏السلام نقل مى‏كند كه «سمرة بن جندب» در خانه يكى از انصار، درخت خرمايى داشت. گاهى اوقات كه براى رسيدگى به درخت خود مى‏رفت، سرزده و بدون اطلاع وارد مى‏شد و به اهل خانه نگاه مى‏كرد. صاحب خانه، نزد پيامبر (ص) رفت و از رفتار وى شكايت كرده، گفت: اى رسول خدا! سمره بدون اذن، داخل خانه ما مى‏شود، اگر ممكن است، كسى را نزد او بفرستيد و بفرماييد كه هر وقت مى‏خواهد داخل خانه شود، اطلاع دهد، تا اهل خانه، خود را بپوشانند.
پيامبر اكرم (ص) كسى را به سراغ او فرستاد، هنگامى كه آمد به او فرمود:
«اى سمره! چه شده است كه فلانى از تو شكايت مى‏كند و مى‏گويد: بدون اذن داخل خانه مى‏شوى و زن و بچه‏اش را نگاه مى‏كنى. هرگاه خواستى داخل شوى، اجازه بگير.»
سمره از پذيرفتن اين كار خوددارى كرد. پيامبر اكرم (ص) به او فرمود:
«آيا دوست دارى درمقابل درختت، درختى در بهشت داشته باشى؟ سمره گفت: نه، پيامبر (ص) فرمود: سه درخت چطور؟ گفت: نه. هر قدر پيامبر (ص) تعداد را بالابرد، سمره از پذيرفتن آن خوددارى كرد. وقتى پيامبر (ص) سرسختى سمره را مشاهده كرد، به او فرمود:
اى سمره! تو به همسايه‏ات زيان مى‏رسانى و در اسلام كسى حق ندارد به ديگرى زيانى برساند. سپس به مرد انصارى فرمود: آن درخت را بكن و جلوى او بينداز.» «1»