پيامدهاى يارى نكردن مظلوم‏
انسان جوانمرد و باعاطفه نمى‏تواند شاهدستم قلدران و مظلوميت بيچارگان باشد و واكنشى نشان ندهد. شكيبايى و سكوت در برابر ستمگران مهر تأييدى برستم آنها و نشان مرگِ ارزشهاى والايى چون غيرت و مردانگى و عاطفه و بروز ناهنجاريهايى چون بى‏رگى، ناجوانمردى و بى‏عرضگى درتماشاچيان است.

تو كز محنت ديگران بى‏غمى
نشايد كه نامت نهند آدمى‏

آن كس كه هم‏نوع خويش را زير بار ستم، خوار و درمانده رها كند، خداوند او را خوار خواهد ساخت و مسلمانى كه فرياد كمك خواهى محرومان را نشنيده بگيرد، خدا نيز صداى دعا و مناجات او را نخواهد شنيد.
امام صادق عليه‏السلام فرمود:
«ما مِنْ مُؤْمِنٍ يَخْذُلُ اخاهُ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلى نُصْرَتِهِ الَّا خَذَلَهُ اللَّهُ فِى الدُنْيا وَالْاخِرَةِ» «1»
هر مؤمنى كه با داشتن توان، برادرش را يارى نكند خداوند او را در دنيا و آخرت وامى‏گذارد.
امير مؤمنان (ع) فرمود:
«مَنْ لَمْ يُنْصِفِ الْمَظْلُومَ مِنَ الظَّالِمِ عَظُمَتْ اثامُهُ» «1»
هر كس حق مظلوم را از ظالم به انصاف نگيرد، گناهانش بزرگ شده است.
از امام صادق عليه‏السلام نقل شده است كه فرمود:
«قبر مرد نيكوكارى را پر از آتش كردند به خاطر اينكه نماز بى وضو خوانده بود و ضعيفى را يارى نكرده بود.» «2»
وحضرت امام زين العابدين (ع) درمقام دعا چنين عرض مى‏كند:
«اللَّهُمَّ انى اعْتَذِرُ الَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتى‏ فَلَمْ انْصُرْهُ» «3»
خدايا من از اينكه به مظلومى در پيش چشمم ستم شود و من او را يارى نكنم، عذر مى‏خواهم.
به اميد روزى كه جمهورى اسلامى انتقام ستمديدگان را از بيداد گران گرفته و حقوقشان را استيفا كند. انشاءاللّه.