هشدار به اصرار كنندگان‏
امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد:
«الْاصْرارُ امْنٌ وَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّاالْقَوْمُ الْخاسِرُونَ» «4»
اصرار برگناه احساس امنيت (ازمكرالهى) است وكسى، جز زيانكاران، خود را از عذاب الهى درامان نمى‏داند.
وقتى انسان خود را از عذاب و مكر الهى درامان ديد، گناه كردن براى او آسان مى‏شود، بخصوص گناهان كوچك كه در نظر او چيزى به حساب نمى‏آيد و چون به آنها توجهى ندارد برانجام آن اصرار مى‏كند؛ در نتيجه گرفتار خسران و زيان ابدى مى‏شود.
خداوند انسان را نسبت به تمام گناهان حتّى گناهان كوچك هشدار داده و از زبان لقمان به پسرش مى‏گويد:
«يا بُنَىَّ إِنَّها إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فى‏ صَخْرَةٍ أَوْفِى السَّمواتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ‏يَأْتِ بِهَااللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خبيرٌ» «1»
پسر عزيزم! خدا اعمال خوب و بد مردم را اگر چه به مقدار خردلى درميان سنگى يا در آسمانها، يا زمين، پنهان باشد، (در محاسبه) مى‏آورد، همانا خدا ريزبين وآگاه است.
حضرت امام صادق عليه‏السلام فرمود:
«اتَّقُوا الْمُحَقَّراتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّها لا تُغْفَرُ، قُلْتُ: وَمَا الْمُحَقَّراتُ؟ قالَ: الرَّجُلُ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَقُولُ: طُوبى لى‏ لَوْ لَمْ يَكُنْ لى غَيْرُ ذلِكَ» «2» بترسيد از گناهان كوچك شمرده شده، به درستى كه آنها بخشيده نخواهد شد.
گفته شد: گناهان كوچك شمرده شده كدامند؟ فرمود: همين كه انسان مرتكب گناهى شود و بعد بگويد خوشا به حال من اگر گناه من فقط همين باشد.