اصرار بر گناه
اميرمؤمنان على عليهالسلام درباره اصرار برگناه مىفرمايد:
«الْمُعاوَدَةُ عَلَى الذَّنْبِ إِصْرارٌ» «1»
بازگشت به گناه و انجام دوباره آن، اصرار است.
اصرار برگناه صغيره موجب تبديل آن به گناه بزرگ مىشود. در روايتى از امام صادق عليهالسلام نقل شده است كه فرمود:
«لا صَغيرَةَ مَعَ الْإِصْرارِ» «2»
در صورت اصرار برگناهى، ديگر كوچك نخواهد بود.
شايد علت اين امر، اين باشد كه اصرار بر صغيره حكايت از گردنكشى در برابر مولا مىكند وگناه گردنكش بزرگ است و حال آنكه انجام گناه صغيره براى يك بار و ترك آن پس از يك بار، نشان پشيمانى و توبه است و نشان اينكه مرتكب صغيره در برابر مولا حالت گردنكشى ندارد.
رسول خدا صلى الله عليه و آله در يكى ازمسافرتها با اصحاب خود درسرزمين خشك و بى علف فرود آمدند. آن حضرت فرمود: هيزم جمع كنيد، عرض كردند: اى رسول خدا! در اين سرزمين خالى هيزمى ديده نمىشود. فرمود: با اين حال، هر كس هراندازه كه مىتواند جمع كند. اصحاب روانه صحرا شدند و با دقّت به زمين نگاه مىكردند واگر شاخه كوچكى مىديدند بر مىداشتند. هر كس هر اندازه توانست جمع كرد و با خود آورد. تمام افراد هر چه جمع كرده بودند، روى هم ريختند، مقدار زيادى هيزم جمع شد. در اين هنگام، رسول اكرم (ص) فرمود:
«گناهان كوچك هم مثل همين هيزمهاى كوچك است، ابتدا به نظر نمىآيد و هر چيزى جوينده و تعقيب كنندهاى دارد. همانطور كه شما به دنبال هيزم گشتيد و اين مقدار انبوه جمع آورى شد، گناهان شما هم جمع و شمارش مىشوند و يك روز مىبينيد از همان گناهان خود كه به چشم نمىآمد انبوه عظيمى جمع شده است.» «1»
اصرار برگناه، نتايج بدى براى انسان به همراه دارد.
اميرمؤمنان على عليهالسلام مىفرمايد:
«أَعْظَمُ الذُّنُوبِ عِنْدَاللَّهِ ذَنْبٌ أَصَرَّعَلَيْهِ عامِلُهُ» «2»
بزرگترين گناه نزد خداوند، گناهى است كه گناهكار آن را تكرار كند.
اصرار برگناه باعث مىشود عبادات انسان مورد قبول خداوند واقع نشود.
امام صادق عليهالسلام مىفرمايد:
«لا وَاللَّهِ لا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طاعَتِهِ عَلَى الْاصْرارِ عَلى شَىْءٍ مِنْ مَعاصيهِ» «3»
نه به خدا قسم! خداوند در صورت اصرار بر يكى از گناهان، هيچ طاعتى را از بنده نمىپذيرد.
چگونه ممكن است خداوند اطاعت كسى را بپذيرد كه اورانا فرمانى مىكند و در اين نافرمانى اصرار دارد؟
|