نتيجه ناسپاسى‏
بدون شك، نتيجه شكر و سپاس و نيز كفران و ناسپاسى به خودانسان بازمى‏گردد.
قرآن كريم از زبان حضرت سليمان چنين مى‏گويد:
«مَنْ شَكَرَ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبّى‏ غَنِىٌّ كَريمٌ» «2»
هر كس شكر گذارد، به سود خود شكركرده است و هر كس ناسپاسى كند به درستى كه پروردگار من بى نياز و بزرگوار است.
كفران نعمت، نتايج ناگوارى در پى دارد كه بعضى از آنها بدين قرار است:
1- زوال نعمت: سريعترين نتيجه‏اى كه ناسپاسى را براى انسان به بار مى‏آورد، زوال و از دست رفتن نعمت است. در اينجا به نمونه‏اى از قرآن كريم اشاره مى‏كنيم: «3» قوم سبا در سرزمين يمن در سايه نعمتهاى الهى، زندگى خوش و خرّمى داشتند و ساليان سال در سلامت و عافيت مى‏زيستند، ولى در برابر پيامبران مخالفت وايستادگى كردند وسپاس نعمتهاى خدا را به جانياوردند. خداوند نيز با فرستادن سيلى ويرانگر ناسپاسى ايشان را پاسخ داد. قرآن داستان آنها را چنين نقل مى‏كند:
«مردم سبا را در مسكنشان (وطنشان) نشانه‏اى بود؛ دو رشته باغ داشتند، درجانب راست و چپ (به آنان گفته شد) از آنچه پروردگارتان به شما روزى كرده است، بخوريد و شكر او را به جا آوريد. شهر خوش و پاكيزه و پروردگارى آمرزنده است. (ولى آنان) اعراض كردند، ما نيز سيل ويرانگر را بر آنها فرستاديم و دو رشته باغ آنها را به دو رشته باغى بدل كرديم، با ميوه‏هاى تلخ و شوره گز واندكى سدر. آنان را چون ناسپاس بودند چنين كيفر داديم. آيا ما جز ناسپاسان را كيفر مى‏كنيم؟» «4»
امام على صلوات اللّه عليه فرمود:
«مَنْ كَتَمَ الْاحْسانَ عُوقِبَ بِالْحِرْمانَ» «1»
هركس احسان رابپوشاند (وآن‏را سپاس نگويد) به محروميت ازآن مجازات مى‏شود.
2- عذاب الهى: نتيجه ديگرى كه كفران نعمت به همراه دارد، مجازات و عذاب الهى است. خداوند مى‏فرمايد:
«وَلَانْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابى‏ لَشَديدٌ» «2»
اگر كفران نماييد عذاب من شديد است.
بدون شك، انسانى كه لطف واحسان الهى را نسبت به خود فراموش كند و شكر آن را به جا نياورد، درمصرف آن نيز مراعات خواست نظر خدا را نمى‏كند ونعمتهاى الهى را در موارد گناه وحرام به كار مى‏بندد و سرانجام، مستوجب عذاب الهى مى‏گردد.