6- قواعد فقهى‏
در فقه اسلامى اصول و قواعد متعددى بر امنيت مالى دلالت دارد و پايه‏هاى آن را تحكيم مى‏كند مانند:
الف- قاعده يد: به اين معنا كه هر كس هر مالى را در اختيار دارد از آن اوست مگر اينكه دليل و شاهد خلافش را ثابت كند. «1»
ب- قاعده لاضرر و لاضرار: يعنى هيچ كس حق ندارد براى نفع شخصى به ديگران زيان برساند. پيرامون اين قاعده آورده‏اند كه: شخصى به نام سمرة بن جندب درخت خرمايى درخانه يكى از انصار داشت و سرزده و گاه وبى گاه داخل خانه مى‏شد و هرگاه مورد اعتراض قرار مى‏گرفت، مى‏گفت: اينجا راهِ درخت من است و هر وقت دلم بخواهد بى اجازه وارد مى‏شوم! مرد انصارى از او نزد پيامبر (ص) شكايت كرد. رسول خدا (ص) به سمره پيشنهاد كرد يا ده درخت در دنيا به جاى درختش بگيرد يا يك درخت در بهشت و از درخت خودش صرف نظر كند يا اينكه هنگام آمد و شد اجازه بگيرد و سرزده وارد خانه انصارى نشود. او هيچ يك از پيشنهادهاى پيامبر را نپذيرفت، آن حضرت نيز فرمود: تو مردى زيان رسانى «ولاضرر و لاضرار على مؤمن» سپس دستور داد درخت را از ريشه در آوردند و جلوى سمره انداخت و فرمود: آن را ببر و هرجا دوست دارى بكار! «2» اصول وقواعد متعدد ديگرى نيز وجود دارد كه اين درس گنجايش آنها را ندارد.