عدم تمتمع عاطفى و جنسى از يكديگر
به اقتضاى طبيعت و سرشت بشرى، حق استمتاع جنسى و عاطفى، حق مشترك زن و مرد است كه بايد در برابر نيازمندى‏هاى يكديگر سرپيچى نكنند مگر اينكه مانعى وجود داشته باشد. در صورتى كه زن اين حق مرد را مراعات نكند، ناشزه ناميده مى‏شود و پرداخت نفقه از سوى مرد ساقط مى‏شود و در صورت سرپيچى مرد از اين قضيه حق اطاعت از مرد توسط زن ساقط مى‏گردد و زن مى‏تواند از شوهر خود اطاعت نكند.بنابراين عدم استمتاع جنسى زن و شوهر از همديگر مى‏تواند به عنوان يكى از آسيب‏هاى حقوقى مشترك زن و شوهر شمرده شود كه ممكن است منشأ عوارض نامطلوب تربيتى و حقوقى در خانواده گردد و خانواده را دچار اضمحلال و فروپاشى نمايد و دامنه آتش اين گناه به فرزندان و حتى جامعه نيز سرايت كند. به همين دليل اسلام مرد را موظف كرده است كه در مقابل حق بهره‏بردارى جنسى از زن خود، دست كم هر چهار شب يك شب در كنار همسر خود بوده، با او همبستر شود و از نظر جنسى دست كم هر چهار ماه يك بار با همسر خود عمل زناشويى انجام دهد. «1»