عدم تمتمع عاطفى و جنسى از يكديگر
به اقتضاى طبيعت و سرشت بشرى، حق استمتاع جنسى و عاطفى، حق مشترك زن و مرد است كه بايد در برابر نيازمندىهاى يكديگر سرپيچى نكنند مگر اينكه مانعى وجود داشته باشد. در صورتى كه زن اين حق مرد را مراعات نكند، ناشزه ناميده مىشود و پرداخت نفقه از سوى مرد ساقط مىشود و در صورت سرپيچى مرد از اين قضيه حق اطاعت از مرد توسط زن ساقط مىگردد و زن مىتواند از شوهر خود اطاعت نكند.بنابراين عدم استمتاع جنسى زن و شوهر از همديگر مىتواند به عنوان يكى از آسيبهاى حقوقى مشترك زن و شوهر شمرده شود كه ممكن است منشأ عوارض نامطلوب تربيتى و حقوقى در خانواده گردد و خانواده را دچار اضمحلال و فروپاشى نمايد و دامنه آتش اين گناه به فرزندان و حتى جامعه نيز سرايت كند. به همين دليل اسلام مرد را موظف كرده است كه در مقابل حق بهرهبردارى جنسى از زن خود، دست كم هر چهار شب يك شب در كنار همسر خود بوده، با او همبستر شود و از نظر جنسى دست كم هر چهار ماه يك بار با همسر خود عمل زناشويى انجام دهد. «1»
|