اعتقاد به زندگى پس از مرگ‏
اعتقاد به زندگى پس از مرگ، حسابرسى اعمال در روز قيامت، پاداش و مجازات افراد بر اساس رفتارهايشان، از باورهاى مهمّ دينى است كه نبود آن و يا ايجاد شبهه در آن آثار سوء و جبران‏ناپذيرى در زندگى به ويژه خانواده خواهد داشت. امروزه على رغم پيشرفت‏هاى علمى و كاهش مشكلات مادى و افزايش تسهيلات زندگى، اضطراب‏ها و نگرانى‏ها رو به فزونى است. بخشى از اين مشكلات بر اثر احساس بى هدفى و پوچى در زندگى است «1» كه اعتقاد به معاد و عالم پس از مرگ و رسيدگى به حساب و كتاب همه افراد مى‏تواند عامل اساسى حل همه معضلات اين‏چنينى باشد.در اين جا به برخى از آسيب‏هاى ناشى از بى‏اعتقادى به معاد در خانواده اشاره مى‏گردد:
1. سستى پيوند بين اعضاى خانواده به دليل نگرش‏هاى محدود و مادى به زندگى و نداشتن اهداف متعالى؛2. نبود انگيزه كافى زندگى، به علت بى توجهى و بى اعتقادى به وعده‏هاى الهى به نعمت‏ها و آسايش در زندگى اخروى؛ «2»
3. ناتوانى در رويارويى با مشكلات بسيار شديد جسمى، روحى روانى و اقتصادى و ... به علت عدم توجه به پاداشهاى اخروى كه بر اثر تحمل مشكلات و صبر و پايدارى در برابر سختى‏ها به انسان داده مى‏شود؛ «3»
4. پرخاشگرى و تعدى به حقوق ديگران؛ به دليل اينكه باور به معاد و يادآورى عواقب بد تعدى به حقوق ديگران و عدم انجام مسئوليت‏ها، افراد را تا حدى از رفتارهاى نامناسب باز مى‏دارد. «4»