اعتقاد به زندگى پس از مرگ
اعتقاد به زندگى پس از مرگ، حسابرسى اعمال در روز قيامت، پاداش و مجازات افراد بر اساس رفتارهايشان، از باورهاى مهمّ دينى است كه نبود آن و يا ايجاد شبهه در آن آثار سوء و جبرانناپذيرى در زندگى به ويژه خانواده خواهد داشت. امروزه على رغم پيشرفتهاى علمى و كاهش مشكلات مادى و افزايش تسهيلات زندگى، اضطرابها و نگرانىها رو به فزونى است. بخشى از اين مشكلات بر اثر احساس بى هدفى و پوچى در زندگى است «1» كه اعتقاد به معاد و عالم پس از مرگ و رسيدگى به حساب و كتاب همه افراد مىتواند عامل اساسى حل همه معضلات اينچنينى باشد.در اين جا به برخى از آسيبهاى ناشى از بىاعتقادى به معاد در خانواده اشاره مىگردد:
1. سستى پيوند بين اعضاى خانواده به دليل نگرشهاى محدود و مادى به زندگى و نداشتن اهداف متعالى؛2. نبود انگيزه كافى زندگى، به علت بى توجهى و بى اعتقادى به وعدههاى الهى به نعمتها و آسايش در زندگى اخروى؛ «2»
3. ناتوانى در رويارويى با مشكلات بسيار شديد جسمى، روحى روانى و اقتصادى و ... به علت عدم توجه به پاداشهاى اخروى كه بر اثر تحمل مشكلات و صبر و پايدارى در برابر سختىها به انسان داده مىشود؛ «3»
4. پرخاشگرى و تعدى به حقوق ديگران؛ به دليل اينكه باور به معاد و يادآورى عواقب بد تعدى به حقوق ديگران و عدم انجام مسئوليتها، افراد را تا حدى از رفتارهاى نامناسب باز مىدارد. «4»
|