|
آسيبشناسى
آسيبشناسى از جمله واژههايى است كه بسيارى آن را در مفهومى مترادف با شناسايى كجروى به كار بردهاند، اما در معناى اصطلاحى به «شاخهاى از دانش اطلاق مىشود كه هدف آن شناخت بيماريهاى روانى، فردى و اجتماعى و نحوه تكوين، رشد و دگرگونى آنان است.» «4»
به عبارت ديگر، آسيبشناسى اجتماعى، علل و عوامل ايجاد كننده آسيبها و آفتهاى اجتماعى را مطالعه مىكند و كاربرد آن در مطالعه خانواده و خانوادهشناسى است؛ يعنى شناخت عواملى كه سلامت و استحكام خانواده را تهديد مىكند و ازدواج پايدار و موفق را آسيبپذير مىسازد. «5»
|