درس هشتم مزاح و شوخى‏

توانايى انسان دربرخورد با دشوارى‏هاى زندگى محدود است و خواه‏ناخواه در نبرد با اين دشوارى‏ها خسته مى‏شود، توان و نيرويش كاهش مى‏يابد و نياز به تقويت و تسكين پيدا مى‏كند.بخش اصلى وجود آدمى روح اوست و جسم، تنها قالب و مركبى براى آن است. ازاين‏رو، تغذيه و استراحت جسمى به تنهايى براى تجديد و بازيافت قواى ازدست‏رفته كافى نيست و انسان براى آن كه بتواند بار ديگر در صحنه تلاش زندگى حضور يابد و فعّاليّت خود را از سر گيرد، بايستى از نظر روحى نيز تقويت شود.عواملى كه در اين هنگام مى‏توانند موجب آرامش روانى انسان گردند و قواى تحليل‏رفته فكرى او را تجديد كنند، گوناگونند؛ خنده و شوخى يكى از مهم‏ترين آن‏هاست، چه اين‏كه يكى از ويژگى‏هاى انسان (و فصل مميّز او از ساير حيوانات) نيز خنده است و ديگر موجودات، خنده، شادى، مطايبه و شوخى ندارند.