خلاصه‏
از مهم‏ترين عوامل موفّقيّت در انجام دو فريضه امر به معروف و نهى از منكر، آگاهى آمر و ناهى از شيوه‏هاى امر و نهى و به‏كاربستن اين شيوه‏هاست.آمر و ناهى بايد خود به آنچه مى‏گويد و از ديگران انتظار انجام آن را دارد، عمل كند و گرنه امر و نهى او در ديگران مؤثّر واقع نخواهد شد.در امر و نهى بايد به شخصيّت افراد احترام گذاشت و شايسته است كه انسان قبل از شروع نصيحت، قدرى روى نكات برجسته و مفيدى كه در طرف وجود دارد، تأكيد ورزد و جايگاه او را از اين جهت تثبيت نمايد.سرزنش، بدزبانى، توهين و خشونت در امر و نهى اثر معكوس مى‏گذارد و موجب لجاجت، كج‏فهمى و كينه‏ورزى شنونده مى‏شود.ناصح بايستى قبل از آغاز نصيحت، از حسن اعتماد شنونده نسبت به خود مطمئن شود، زيرا تا شنونده به او اعتماد پيدا نكند و از خيرخواهى او مطمئن نشود، سخنان او را نخواهد پذيرفت.در هنگام امر و نهى، به عقايد ديگران نيز نبايد اهانت كرد، چرا كه آن‏ها نيز ممكن است به عقايد ما اهانت كنند و اين امر ناپسندى است.