ب- رفتارى
احترام در عمل و كردار به اين است كه انسان برادر دينىاش را در محذور قرار ندهد، به درخواستهايش توجّه كند. اگر دعوت يا هديهاى داشت با روى گشاده بپذيرد؛ چنانكه رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
«مِنْ مَكْرَمَةِ الرَّجُلِ لِأَخيهِ أَنْ يَقْبَلَ تُحْفَتَةُ وَ أَنْ يَتَّحِفَهُ بِما عِنْدَهُ وَ لا يَتَكَلَّفَ لَهُ شَيْئاً» «2»
از بزرگداشت برادر دينى اين است كه هديهاش را بپذيرد و از آنچه دارد نسبت به او مضايقه نكند و به خاطر او خود را به رنج زياد نيندازد.
سيره عملى آن حضرت نيز روشهايى ديگر از احترام را مىآموزد؛ هنگامى كه برادران دينى بر آن بزرگوار وارد مىشدند، به احترامشان از جا بر مىخاست، براى آنان جا باز مىكرد و زيرانداز پهن مىنمود، گاهى عباى خود را از دوش كشيده براى ديگران مىانداخت، براى تكيهدادن ايشان بالش فراهم مىساخت و اگر برادر دينىاش از راه دور مىآمد، چند قدمى به استقبالش رفته و او را به آغوش مهر مىكشيد و پيشانىاش را مىبوسيد. «3»
|