گونههاى احترام
در اسلام، براى حفظ حرمت انسان و زندگى اجتماعى او، قوانين ويژهاى وضع شده، بهگونهاى كه اگر كسى جان، مال و ناموس ديگران را مورد تجاوز قرار دهد و يا آبروى آنان را خدشهدار سازد تحت پيگرد قانونى قرار مىگيرد و در مواردى حدود الهى در مورد او به اجرا درمىآيد. چنين فردى علاوه بر اينكه ممكن است عدّهاى را بىسرپرست يا خجل و شرمسار سازد، خود نيز به خاطر ناراحتىهاى روانى و انزواى از جامعه، آرامش و قرار نخواهد داشت. بالاتر از همه سرافكندگى اوست به هنگام پاسخگويى نزد پروردگارى كه پناهگاه و اميدى بهجز سايه رحمت او نيست؛ حضرت على عليه السلام به نقل از رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
«فَمَنِ اسْتَطاعَ مِنْكُمْ أَنْ يَلْقىَ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَ هُوَ نَقِىُّ الرَّاحَةِ مِنْ دِماءِ الْمُسْلِمينَ وَ أَمْوالِهِمْ، سَليمُ الِّلسانِ مِنْ أَعْراضِهِمْ، فَلْيَفْعَلْ» «1» كسىاز شما كه توانا باشد خداى سبحان را ملاقات كند در حالى كه دستش از خون مسلمانان و دارايى آنان پاك و زبانش از هتك آبروى آنان سالم باشد. بايد چنين كند.
گونههاى احترام عبارتند از:
|