گونه‏هاى احترام‏
در اسلام، براى حفظ حرمت انسان و زندگى اجتماعى او، قوانين ويژه‏اى وضع شده، به‏گونه‏اى كه اگر كسى جان، مال و ناموس ديگران را مورد تجاوز قرار دهد و يا آبروى آنان را خدشه‏دار سازد تحت پيگرد قانونى قرار مى‏گيرد و در مواردى حدود الهى در مورد او به اجرا درمى‏آيد. چنين فردى علاوه بر اين‏كه ممكن است عدّه‏اى را بى‏سرپرست يا خجل و شرمسار سازد، خود نيز به خاطر ناراحتى‏هاى روانى و انزواى از جامعه، آرامش و قرار نخواهد داشت. بالاتر از همه سرافكندگى اوست به هنگام پاسخ‏گويى نزد پروردگارى كه پناهگاه و اميدى به‏جز سايه رحمت او نيست؛ حضرت على عليه السلام به نقل از رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد:
«فَمَنِ اسْتَطاعَ مِنْكُمْ أَنْ يَلْقىَ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَ هُوَ نَقِىُّ الرَّاحَةِ مِنْ دِماءِ الْمُسْلِمينَ وَ أَمْوالِهِمْ، سَليمُ الِّلسانِ مِنْ أَعْراضِهِمْ، فَلْيَفْعَلْ» «1» كسى‏از شما كه توانا باشد خداى سبحان را ملاقات كند در حالى كه دستش از خون مسلمانان و دارايى آنان پاك و زبانش از هتك آبروى آنان سالم باشد. بايد چنين كند.
گونه‏هاى احترام عبارتند از: