درس سوّم: احترام به ديگران
انسان موجودى قابل احترام است، زيرا كرامت و شرافتى ستودنى دارد؛ تا جايى كه گل سرسبد موجودات و جانشين خدا در روى زمين شده، فرشتگان به كرنش و خضوع در برابر او مأمور گشته، و به احترام وى، به امر خدا در برابرش سجده كردهاند. اين عظمت و بزرگى به اندازهاى است كه جبرئيل امين در شب معراج، هنگام نماز به نبىاكرم صلى الله عليه و آله اقتدا مىكند و او را برخود مقدّم مىدارد، وقتى آن حضرت مىفرمايد:
شما جلو باش، جبرئيل مىگويد:
«إِنّا لانَتَقَدَّمُ اْلأدَمِيّينَ مُنْذُ أُمِرْنا بِالسُّجُودِ لِأدَمَ عليه السلام» «1»
ما از هنگامى كه مأمور شديم بر آدم عليه السلام سجده كنيم، بر آدميان پيشى نمىگيريم.
احترام به انسان در دو بُعد اساسى قابل بررسى است. يكى ابعاد شخصيّتى و حيثيّتى مورد احترام او و ديگرى تبيين روشهاى تكريم او؛ كه در اين درس با عنوان «گونههاى احترام» و «روشهاى احترام» بيان مىگردد.
|