درس سوّم: احترام به ديگران‏

انسان موجودى قابل احترام است، زيرا كرامت و شرافتى ستودنى دارد؛ تا جايى كه گل سرسبد موجودات و جانشين خدا در روى زمين شده، فرشتگان به كرنش و خضوع در برابر او مأمور گشته، و به احترام وى، به امر خدا در برابرش سجده كرده‏اند. اين عظمت و بزرگى به اندازه‏اى است كه جبرئيل امين در شب معراج، هنگام نماز به نبى‏اكرم صلى الله عليه و آله اقتدا مى‏كند و او را برخود مقدّم مى‏دارد، وقتى آن حضرت مى‏فرمايد:
شما جلو باش، جبرئيل مى‏گويد:
«إِنّا لانَتَقَدَّمُ اْلأدَمِيّينَ مُنْذُ أُمِرْنا بِالسُّجُودِ لِأدَمَ عليه السلام» «1»
ما از هنگامى كه مأمور شديم بر آدم عليه السلام سجده كنيم، بر آدميان پيشى نمى‏گيريم.
احترام به انسان در دو بُعد اساسى قابل بررسى است. يكى ابعاد شخصيّتى و حيثيّتى مورد احترام او و ديگرى تبيين روش‏هاى تكريم او؛ كه در اين درس با عنوان «گونه‏هاى احترام» و «روش‏هاى احترام» بيان مى‏گردد.