الف- آثار دنيوى‏
1- پيوندهاى دوستى را محكم و پايدار مى‏كند. پيامبر گرامى اسلام فرمود:
«حُسْنُ الْخُلْقِ يُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ» «1»
خوش‏خويى دوستى را پايدار مى‏كند.
2- موجب آبادى سرزمين‏ها و طول عمرمى‏گردد. امام‏صادق عليه السلام دراين‏باره فرمود:
«إِنَّ الْبِرَّ وَ حُسْنَ الْخُلْقِ يَعْمُرانِ الدِّيارَ وَ يَزيدانِ فِى الْأَعْمارِ» «2»
نيكوكارى و خوش‏خلقى، سرزمين‏ها را آباد مى‏كند و بر عمرها مى‏افزايد.
3- روزى را زياد مى‏كند. على عليه السلام فرمود:
«فى‏ سِعَةِ الْأَخْلاقِ كُنُوزُ الْأَرْزاقِ» «3»
گنجينه‏هاى روزى در نرم‏خويى و گشاده‏رويى است.
4- موقعيّت اجتماعى انسان را بهبود مى‏بخشد. همان بزرگوار مى‏فرمايد:
«كَمْ مِنْ وَضيعٍ رَفَعَهُ حُسْنُ خُلْقِهِ» «4»
چه بسيار فرد بى‏مقدارى كه خوش‏رويى‏اش او را برترى بخشيده است.
5- مشكلات و ناهموارى‏هاى زندگى را آسان و هموار مى‏سازد.
همان امام فرمود:
«مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ سَهُلَتْ لَهُ طُرُقُهُ» «1»
هر كس خلقش نيكو شد، راه‏هاى زندگى برايش هموار مى‏گردد.