1- دل‏جويى:
نشستن در كنار بيمار، پرسيدن حال او و اين كه شب و روز را چگونه گذرانده، همدلى با بيمار و دل‏جويى از او بوده، موجب آرامش خاطر و تسكين دردش خواهد شد.رسول خدا صلى الله عليه و آله رفتارى را كه حاكى از دل‏جويى و محبّت به بيمار است؛ مشخص كرده، مى‏فرمايد:
«تَمامُ عِيادَةِ الْمَريضِ انْ يَضَعَ أَحَدُكُمْ يَدَهُ عَلَيْهِ وَ يَسْأَلَهُ كَيْفَ أَنْتَ؟ كَيْفَ أَصْبَحْتَ؟ وَ كَيْفَ أَمْسَيْتَ؟» «1»
كمال عيادت بيمار در آن‏است كه دست بر [سر] او نهاده، حالش‏را بپرسى و از اين‏كه شب و روز خود را چگونه مى گذراند سؤال كنى.