اهمّيّت و ارزش عيادت‏
در مكتب انسان‏ساز اسلام، عيادت بيمار و ديدار او از اهمّيّت و ارزش ويژه‏اى برخوردار است؛ چرا كه اين رفتار نيك اخلاقى مورد رضايت خداوند بوده، نقش به‏سزايى را در تحكيم روابط انسانى و صميميّت و اخوّت، ايفا مى‏كند.
به همين دليل، رسول خدا صلى الله عليه و آله در تفسير آيه «فَاذا قُضِيَتِ الصَّلوةُ فَانْتَشِرُوا فِى‏الْأَرْضِ» «1»
عيادت بيمار را در كنار ديگر رفتارهاى ارزشمند اخلاقى، ذكر كرده، مى‏فرمايد:
«منظور آيه [از پراكنده‏شدن در زمين‏] طلب كارهاى دنيوى نيست، بلكه منظور عيادت بيمار، تشييع جنازه و ديدار برادر دينى در راه خداست.» «2» امير مؤمنان على عليه السلام، اهمّيّت عيادت بيمار را نسبت به ديگر اعمال نيك يادآور شده، مى‏فرمايد:
«مِنْ أَحْسَنِ الْحَسَناتِ عِيادَةُ الْمَريضِ» «1»
از جمله نيكوترين اعمال انسان، عيادت بيمار است.
امام صادق عليه السلام نيز جايگاه آن را در پيشگاه خداى متعال، چنين بازگو مى‏كند:
«روز قيامت بنده مؤمنى به سوى خداى تعالى خوانده مى‏شود و حسابش به آسانى انجام مى‏پذيرد. آنگاه خداوند خطاب به او مى‏فرمايد: اى مؤمن، چه چيز تو را مانع شد، هنگامى كه بيمار بودم به عيادتم بيايى؟ او مى‏گويد: تو پروردگار من هستى و من بنده تو هستم، تو زنده و پايدارى و درد و ناراحتى به تو اصابت نمى‏كند، خداى عزّوجلّ مى‏فرمايد: كسى كه مؤمنى را عيادت كند، مرا عيادت كرده است، سپس مى‏فرمايد: آيا فلانى پسر فلانى را مى‏شناسى؟ مى‏گويد: بلى! خداوند مى‏فرمايد: چه چيز تو را مانع شد كه او را در هنگام بيمارى‏اش عيادت كنى؟ همانا اگر او را عيادت مى‏كردى مرا عيادت كرده‏بودى و مرا نزد وى مى‏يافتى. آن‏گاه اگر از من درخواست برآوردن حاجتى را داشتى، برايت برآورده ساخته، آن را ردّ نمى‏كردم.» «2»