نكوهش قطع رحم
قطع رحم و ترك رسيدگى به خويشان و بستگان در اسلام سخت مورد نكوهش قرار گرفته است. خداوند تعالى كسانى را كه از خويشاوندان خود بريده، با آنان قطع رابطه مىكنند، در سه جاى قرآن مورد لعن و نفرين قرار داده است. از جمله در آيهاى مىفرمايد:
«فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِى الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا
أَرْحامَكُمْ أُولئِكَ الَّذينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ» «1»
اگر از فرمان خدا روىگردان شويد، آيا جز اين انتظار مىرود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نماييد؟ آنها كسانى هستند كه خداوند آنان را لعنت كرده است.
امام صادق عليه السلام در ضمن بيان خود به نقل از پدرش فرمود: پدرم حضرت سجّاد عليه السلام فرمود:
«... إِيَّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْقاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنَّهُ وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فى كِتابِ اللَّهِ فى ثَلاثِ مَواضِعَ» «2»
از معاشرت و دوستى با كسى كه با بستگان خود قطع رابطه كرده بپرهيز، زيرا چنين كسى را در كتاب خدا (قرآن) در سه جا «3» مورد لعن و نفرين يافتهام.
در جاى ديگر مىفرمايد:
«نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ تُقَرِّبُ الْأجالَ وَ تُخَلِّى الدِّيارَ وَ هِىَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَ الْعُقُوقُ وَ تَرْكُ البِرِّ» «4»
به خدا پناه مىبريم از گناهانى كه مايه تسريع نابودى است، مرگها را نزديك ساخته. سرزمينها را از سكنه خالى مىسازد و آن گناهان قطع رحم، آزردن پدر و مادر و ترك احسان و نيكى (به آنان) است.
|