نكوهش قطع رحم‏
قطع رحم و ترك رسيدگى به خويشان و بستگان در اسلام سخت مورد نكوهش قرار گرفته است. خداوند تعالى كسانى را كه از خويشاوندان خود بريده، با آنان قطع رابطه مى‏كنند، در سه جاى قرآن مورد لعن و نفرين قرار داده است. از جمله در آيه‏اى مى‏فرمايد:
«فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِى الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا
أَرْحامَكُمْ أُولئِكَ الَّذينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ» «1»
اگر از فرمان خدا روى‏گردان شويد، آيا جز اين انتظار مى‏رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نماييد؟ آن‏ها كسانى هستند كه خداوند آنان را لعنت كرده است.
امام صادق عليه السلام در ضمن بيان خود به نقل از پدرش فرمود: پدرم حضرت سجّاد عليه السلام فرمود:
«... إِيَّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْقاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنَّهُ وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فى‏ كِتابِ اللَّهِ فى ثَلاثِ مَواضِعَ» «2»
از معاشرت و دوستى با كسى كه با بستگان خود قطع رابطه كرده بپرهيز، زيرا چنين كسى را در كتاب خدا (قرآن) در سه جا «3» مورد لعن و نفرين يافته‏ام.
در جاى ديگر مى‏فرمايد:
«نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى‏ تُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ تُقَرِّبُ الْأجالَ وَ تُخَلِّى الدِّيارَ وَ هِىَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَ الْعُقُوقُ وَ تَرْكُ البِرِّ» «4»
به خدا پناه مى‏بريم از گناهانى كه مايه تسريع نابودى است، مرگ‏ها را نزديك ساخته. سرزمين‏ها را از سكنه خالى مى‏سازد و آن گناهان قطع رحم، آزردن پدر و مادر و ترك احسان و نيكى (به آنان) است.