|
1- ايجاد هرج و مرج:
رعايتنكردن نظم در رفتار فردى و اجتماعى، موجب هرج و مرج و نابسامانى كارها مىشود و انسان را از دستيابى به نتيجه مطلوب باز مىدارد؛ كسى كه به برنامهريزى اهمّيّتى نمىدهد، رفتوآمدش با ديگران را به نظم در نمىآورد، به موقع در جلسات سخنرانى و درس حاضر نمىشود، بدون هماهنگى و وقت قبلى مزاحم ديگران، بهويژه شخصيّتهاى برجسته- كه هر لحظه عمرشان براى جامعه مفيد است- مىشود و ... چنين شخصى به دليل بىنظمى در كارهايش به نتيجه مطلوب دست نمىيابد و همواره در زندگى دچار هرجومرج و سردرگمى بوده، جامعه را نيز به اين سو خواهد كشاند.
امام امّت (ره) بىنظمى را آفت بزرگى مىداند كه موجب فساد در كارهاست:
«بدون نظم يك امرى تحقّق پيدا نمىكند يعنى فاسد مىشود.» «1»
و در جاى ديگر آن را موجب نابودى جامعه قلمداد كرده است:
«جامعه نظم لازم دارد، اگر نظم از كار برداشته شود، جامعه از بين مىرود» «2»
|