خلاصه‏
با وجود اين كه تمام محتواى كتاب حاضر را مى‏توان جزئى از بحث رعايت شؤون اجتماعى دانست، ليكن چند موضوع به طور خاصّ تحت اين عنوان قرار دارد كه عبارتند از: آراستگى ظاهر، آرام و باوقار راه‏رفتن، احترام به حقوق ديگران، حضور در مجامع اسلامى و احترام و بزرگ‏داشت بزرگ‏سالان.آراستگى ظاهر همچون آراستگى باطن، مطلوب فطرت آدمى است و اسلام هم كه منطبق با اين فطرت الهى است، بر آن تأكيد دارد.ظاهر ژوليده و وضع نامرتّب افراد مسلمان به معناى وارستگى از قيد ظاهر نبوده، بلكه وسيله‏اى براى تبليغ عليه اسلام است.مسلمان بايد با فروتنى و وقار راه برود و راه‏رفتن توأم بانخوت و غرور يا تندى و عجله مورد تأييد اسلام نيست.احترام به حقوق ديگران، لازمه تداوم زندگى مطلوب اجتماعى است؛ انسان بايد با مردم آن گونه رفتار كند كه مايل است با او رفتار شود.گوشه‏گيرى و دورى‏جستن از اجتماع مسلمانان از نظر اسلام مرود است. اغلب دستورات و برنامه‏هاى اسلام، اجتماعى است و هر فرد مسلمان، موظّف به حضور و ايفاى نقش فعّال و سازنده در صحنه جامعه است.از نظر آيين اسلام، پيران و سال‏مندان از ارزش و احترام ويژه‏اى برخوردارند و تعظيم آنان در شمار احترام به ذات اقدس الهى است.