رابطه با دين‏
خوش اخلاقى يك خوى زيباى انسانى است و در وجود هر كس- صرف نظر از آيين و مرامش- ممكن است يافت شود، با اين وصف، ارتباط ناگسستنى با شريعت مقدس الهى دارد. پيام آوران خدا، بدون استثنا، خوشخو بوده‏اند، «2» و خوش اخلاقى نه تنها علامت تديّن است بلكه به تعبير رهبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله نصف دين را تشكيل مى‏دهد:
«حُسْنُ الْخُلْقِ نِصْفُ الدّينِ» «3»
ديدگاه حضرت امام باقر عليه السلام نيز اين است كه هر چه مؤمن خوشخوتر باشد، ايمانش كامل‏تر است:
«انَّ اكْمَلَ الْمُؤْمِنينَ ايماناً احْسَنُهُمْ خُلْقاً» «4»
امام صادق عليه السلام به مسلمانان سفارش كرده كه حتماً بايد همراه اسلام، حسن خلق هم داشته باشند:
«انَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ ارْتَضى‏ لَكُمُ الْاسْلامَ ديناً فَأَحْسِنُوا صُحْبَتَهُ بِالسَّخاءِ وَ حُسْنِ الْخُلْقِ» «5»
خداوند بزرگ براى شما دين اسلام را پسنديده است پس با سخاوت و خوش خلقى، همراهى‏اش را نيكو سازيد.