يارى همه جانبه‏
آنچه ياد شد، منحصر به يارى مظلوم در برابر ضرر مالى و جانى تنها نيست، بلكه هرگونه كمك به مؤمن مظلوم را شامل مى‏شود و همه موظّفند هرگونه ستمى را اعم از مادى و معنوى همچون ضرر مالى، آسيب جانى، استضعاف فكرى و فرهنگى، آسيب عرضى و ناموسى و ... همه را از مؤمن دور سازند و اجازه ندهند در هيچ يك از ابعاد ياد شده ستمى ببيند.
رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله درباره ستم ستيزى فرهنگى مى‏فرمايد:
... هر كس ضعيفى را در فهم و معرفتش كمك كند و به او ياد دهد كه چگونه با دشمنان دينى- كه باطل گرا هستند- بحث نمايد، خداوند در سختى‏هاى جان دادن، يارى‏اش مى‏كند ... و هر كس انسان مشغول به دين و دنيا را در كارش يارى رساند تا كارش آسان شود، خداوند مزاحمت‏هاى شغلى او را مرتفع سازد. «2»
به جرأت مى‏توان گفت اعانت مظلوم در بعد فرهنگى و فكرى، به مراتب از يارى فيزيكى او در مسائل مادّى ارزنده‏تر است؛ زيرا اگر فرد و جامعه در استضعاف فرهنگى به سر ببرند چه بسا زمينه‏هاى ستم پذيرى بيشترى را در خود فراهم آورند و ستمگران ديگرى را بر سر نوشت‏ خويش حاكم سازند، امّا اگر رشد فرهنگى يابند و از اسارت جهل و نادانى آزاد شوند، با اتكاى برخود و جوشش درونى خويش و حتى بدون يارى ديگران و با اتكاى بر توانايى‏هاى فكرى خود، زنجيرهاى اسارت و ستم را پاره مى‏كنند و اجازه هيچ گونه استثمار و ظلمى را به ديگران نمى‏دهند.
در بعد حيثيّت و آبرو نيز هيچ مؤمنى نبايد مورد ستم واقع شود و همه موظّفند در حضور يا غياب همكيشان خود از آنان دفاع كنند و حرمتشان را پاس دارند چرا كه ضربه زدن به عرض و آبروى مؤمن به مراتب از ستم مادّى و ظاهرى شكننده‏تر است. امام باقر عليه السلام دراين باره مى‏فرمايد:
«مَنِ اغْتيبَ عِنْدَهُ اخُوهُ الْمُؤْمِنُ فَلَمْ يَنْصُرْهُ وَ لَمْ يَدْفَعْ عَنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلى‏ نُصْرَتِهِ وَ عَوْنِهِ خَفَضَهُ اللَّهُ فِى الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ» «1»
كسى كه نزد او از برادر مؤمنش غيبت شود پس ياريش نكند و از او دفاع ننمايد در حالى كه بر نصرت و يارى او تواناست، خداوند در دنيا و آخرت، او را بى مقدار سازد.
يادآور مى‏شويم كه يارى مظلوم منحصر به درخواست او نيز نمى‏شود و به صرف اطّلاع، بايد بدان اقدام كرد حتى اگر خود او از كسى يارى نخواهد.