تبيين واژه‏ها
«احسان» يعنى رساندن نفعِ نيكو به ديگران و «محسن» كسى است كه به ديگران سود زيبا مى‏رساند. «1»
فرق عدل با احسان: عدل، دادن حق ديگران و گرفتن حق خويش، بدون كم و زياد است و احسان، پرداختن بيش از بدهى و دريافت كم‏تر از طلب است، از اين رو احسان بر عدل برترى دارد. «2»
اميرمؤمنان عليه السلام نيز با مقايسه اين دو واژه با يكديگر فرموده است:
«الْعَدْلُ الْانْصافُ وَ الْاحْسانُ التَّفَضُّلُ» «3»
عدل، انصاف (ميان خود و ديگران) است و احسان، برترى دادن (ديگران بر خويش) است.
«معروف» نيز معنايى نزديك به احسان دارد:
«كُلُّ مَعْروُفٍ احْسانٌ» «4»
هر معروفى، احسان است.