راز اصالت‏
سقف زندگى اجتماعى انسان بر ستون عهد و پيمان نهاده شده و با جرأت مى‏توان گفت: بى اعتنايى به پيمان‏ها تارو پود زندگى بشر را پاره مى‏كند و آن را از هم مى‏پراكند؛ پديده‏هايى چون؛ ازدواج، مالكيت، نظام حكومتى، داد و ستد و ... بدون احترام به عهد و پيمان، واژه‏هايى بى معنا خواهندبود و حتى خداوند متعال نيز، تشريع را بر آن بنا نهاده و فرموده است:
«الَمْ اعْهَدْ الَيْكُمْ يا بَنى‏ آدَمَ انْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ انَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ» «1»
اى آدمى زادگان، آيا با شما پيمان نبستم كه شيطان را نپرستيد زيرا او دشمن‏آشكار شماست؟!
و مى‏فرمايد:
«... اوْفُوا بِعَهْدى‏ اوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ ايَّاىَ فَارْهَبُونِ» «1»
به عهد من وفا كنيد تا به عهدتان وفا كنم و تنها از من بترسيد.
و با يادآورى مسؤوليت انسان در برابر همه قراردادها مى‏فرمايد:
«... وَ اوْفُوا بِالْعَهْدِ انَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْئُولًا» «2»
به پيمان [خويش‏] وفا كنيد [زيرا] كه از آن، سؤال خواهد شد.
از ديدگاه قرآن، رعايت عهد و پيمان، علاوه بر مسلمانان هم ميهن، همه افراد و ملّت‏ها ى ديگر حتى كافران و مشركان، را نيز در بر مى‏گيرد.
همان طور كه نسبت به پيمان دارى نسبت به مشركان مى‏فرمايد:
«... فَاتِمُّوا الَيْهِمْ عَهْدَهُمْ الى‏ مُدَّتِهِمْ انَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقينَ» «3»
پيمان آنان را تا [پايان‏] مدّتشان به پايان رسانيد زيرا كه خداوند پرهيزگاران را دوست دارد.
روايات اسلامى نيز پا به پاى قرآن بر ارجمندى و احترام به عهد و پيمان پاى فشرده‏اند كه به دو نمونه بسنده مى‏كنيم:
اميرمؤمنان صلوات اللّه عليه در عهد نامه مالك اشتر مى‏نويسد:
«.. وَ انْ عَقَدْتَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ عَدُوّكَ عُقْدَةً ... فَحُطْ عَهْدَكَ‏ بِالْوَفاءِ». «1»
و اگر ميان خود و دشمنت پيمانى بستى ... پس آن را با پيمان‏دارى حفظ و صيانت نما.
و حضرت باقر عليه السلام نيز بر عموميت و اصالت آن چنين تأكيد مى‏كند:
«ثَلاثٌ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِاحَدٍ فيهِ رُخْصَةً ... الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبَرّ وَ الْفاجِرِ» «2»
خداوند متعال در سه چيز به هيچ كسى اجازه تخلّف نداده است (يكى از آنها:) وفا به پيمان نسبت به نيكوكار و بدكار است.