وجود تفاوت‏ها
نظام آفرينش بر اساس نوسان بنا شده و برخى از انسان‏ها بر برخى ديگر از نظر ثروت، سلامت، دانش، نسب و حسب، نيروى تفكّر، موقعيت اجتماعى و ... برترى دارند و انسان‏ها در هيچ زمانى از نظر مواهب نفسانى و طبيعى يكسان نبوده و نيستند؛ استعدادهاى درونى، عوامل متعدد محيط و شايد حكمت زندگى جمعى، تفاوت ميان انسان‏ها را ايجاب مى‏كند و گريزى هم از آن نيست.
قرآن مجيد، تفاوت ميان مردم را مورد مداقّه قرار داده، مى‏فرمايد:
«انْظُرْ كَيْفَ فَضَّلَ بَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ» «1»
بنگر كه چگونه [خداوند] برخى از مردم را بر برخى ديگر برترى داده‏است.
به همين دليل خداوندگار حكيم در دين جاويد و جهانى خويش، مرفّهان و برخورداران را مكلّف كرده تا به حال مستمندان و محرومان رسيدگى كنند و آنان را در موهبات خدادادى خويش سهيم سازند و مواسات، اوج اين تشريك مساعى و نوعدوستى است.