|
كاربرد حياتى
آرامش و امنيّت هيچ گاه بر جوامع انسانى سايه نخواهد افكند، مگر آن كه دو خصلت ارزشمند «صداقت و امانت» جايگاه اصلى خويش را بازيابند و هم مردم و هم سازمانها و هم- مهمتر از همه- هيأت حاكمه، راستگو، صادق و امين باشند؛ صداقت و امانتدارى دولت، بدين جهت مهمتر از ديگران است كه موجب مىشود اين صفات در سازمانها و در بين مردم نيز گسترش يابد.
آنگاه كه صداقت و امانت بر خانواده، بازار، اداره، كارخانه، مدرسه، كوچه و خيابان، سياست داخلى و خارجى، صحنههاى فرهنگى، اقتصاد و ... حاكم شود؛ و همه به هم راست بگويند، امانتهاى گوناگون را ادا كنند، راست بنويسند، صادقانه طرح بدهند، در تدريس، طرّاحى، سياستگذارى، برنامهريزى، قانونگذارى، مصاحبه، اجرا، توليد و توزيع و ... امين و راستگو باشند، كل جامعه، راه تكامل و پيشرفت را به سرعت خواهد پيمود و بسيارى از كاستىها و كژىها از بين خواهد رفت؛ نزاع و كينه، بدبينى، ناامنى، تزوير و ريا جاى خود را به دوستى و مهربانى، اطمينان، امنيت و يك رنگى مىدهد و خير و صفا و صميميت بر جامعه حكمفرما مىشود:
«لا تَزالُ امَّتى بِخَيْرٍ ما تَحابُّوا وَ تَهادَوْا وَ ادَّوُا الْامانَةَ» «1»
(پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:) امّت من، همواره در خير و خوبى است مادامى كه به يكديگر مودت بورزند و هديه بدهند و امانت را ادا كنند.
رهنمودهاى زير مىتواند به سربازان- اين جوانان صادق و امين- كمك كند تا در صدق و امانت خويش استوارتر باشند:
الف- راستگويى
1- هيچگاه و به هيچ كس، به جد يا شوخى دروغ نگوييم، گر چه ممكن- و گاهى لازم- مىشود كه سخنان راست را نگوييم! «2»
2- چنان كه دروغ مخالف با ايمان و اعتقاد به وجود و صفات خداوند هست، آن را توهين به شخصيت خود نيز بدانيم!
3- هرگز ديگران را بدون دليل به دروغگويى متهم نكنيم، و نيز آنان- به ويژه كودكان- را به دروغگويى وادار ننماييم.
4- نوشتن و انتشار مطالب دروغ، گزارش كذب، شايعهسازى و شايعه پراكنى و مانند آن را نيز ممنوع بدانيم.
5- راستگويان را تشويق كنيم و از آنان در برابر دروغگويان حمايت كنيم. همچنين دروغگويان را از منكر دروغگويى نهى نماييم.
6- همواره با كردار صحيح خويش، گفتار و افكارمان را تصديق كنيم و در ظاهر و باطن، صادق باشيم.
ب- امانتدارى
1- دامنه امانت، بسيار گسترده است. جان، بدن، زن و فرزند، خانه و ثروت، پست و مقام، علم و اطلاعات، دين و قانون، انقلاب و ولايت و ... امانتهايى هستند كه همگى موظف به رعايت آن هستيم.
2- در اداى امانت هيچگونه استثنايى وجود ندارد و حتماً بايد به صاحبش مسترد گردد. امام صادق عليه السلام فرمود:
«امانت را به صاحبش برگردانيد گر چه [صاحب امانت،] قاتل حسين بن على عليه السلام باشد!» «1»
3- اسلحه، لوازم انفرادى، زمان و مكان مأموريت، خبر و گزارش مأموريت، اطلاعات گوناگون پايگاه و ... همه امانتهايى است كه بايد محترم شمرده شود و فقط در اختيار اهلش قرار گيرد.
4- تشكيلات نظامى، نظام جمهورى اسلامى، اركان نظام- بويژه مقام معظم رهبرى و ولايت فقيه، حضور و پشتيبانى مردم، صندوق آرا و انتخابات و مانند آن نيز از امانتهاى خدايى است كه بايد محترم شمرده شوند.
5- همواره تأييد كننده مسؤولان امين باشيم، به آنان رأى بدهيم و از اين طريق همه را به امانتدارى تشويق كنيم چنان كه با زبان نيز امر به اين معروف خواهيم كرد.
6- در مورد امانتهايى چون زن و فرزند و پدر و مادر، دقت بيشترى بكنيم، حقوقشان را ادا نماييم، حرمت سالخوردگان را نگه داريم، و فرزندانمان را خوب تربيت كنيم و اطلاعات و تجربيات صحيح خود از اسلام و انقلاب را به آنان منتقل كنيم.
7- نعمت بىهمتاى مكتب و اهل بيت، مهمترين امانت الهى در نزد ماست و بايد با عمل و فكر و زبان از آنها حمايت كنيم و سيره و سخن بزرگان معصوم را در زندگى، اسوه قرار دهيم.
|