خلاصه درس
حسن خلق به معناى عام، همه كردار، گفتار و صفات نيكو را شامل مىشود ولى بيشتر به معناى خاصى به كار مىرود كه به نرمخويى، زيباگويى و خوشبرخوردى معنا مىشود و در فرهنگ اسلام از جايگاه والايى برخوردار است و در سخنان حكيمانه اهل بيت عليهم السلام مورد ستايش قرار گرفته است.خردورزى، بزرگوارى خانوادگى، خوش طينتى و حيا منشأ حسن خلق معرفى شده است. همچنين ميان خوشخويى و ديندارى رابطه ناگسستنى است و هر چه فرد ايمانش قوىتر باشد، خوش خوتر است.
خوشخويى بهطور معمول با فضايل ديگرى چون تقوا، صبر، نيكى، بردبارى، راستگويى، حيا و امانتدارى همراه است كه ارزش آن را افزون مىسازد.دستاوردهاى خوش خلقى عبارت است از: دوستى و محبت، آبادانى شهرها، درازى عمرها، روزى فراوان، خير دنيا و آخرت، پاداش مجاهد، درجه عالى، نابودى گناهان و بهشت جاويدان.بيشتر آثار مفيد حسن خلق، فردى است كه نصيب صاحب خويش مىكند و برخى نيز اجتماعى است كه همگان از آن برخوردار مىشوند.
|