خلاصه درس‏
حسن خلق به معناى عام، همه كردار، گفتار و صفات نيكو را شامل مى‏شود ولى بيشتر به معناى خاصى به كار مى‏رود كه به نرمخويى، زيباگويى و خوش‏برخوردى معنا مى‏شود و در فرهنگ اسلام از جايگاه والايى برخوردار است و در سخنان حكيمانه اهل بيت عليهم السلام مورد ستايش قرار گرفته است.خردورزى، بزرگوارى خانوادگى، خوش طينتى و حيا منشأ حسن خلق معرفى شده است. همچنين ميان خوش‏خويى و دين‏دارى رابطه ناگسستنى است و هر چه فرد ايمانش قوى‏تر باشد، خوش خوتر است.
خوش‏خويى به‏طور معمول با فضايل ديگرى چون تقوا، صبر، نيكى، بردبارى، راست‏گويى، حيا و امانت‏دارى همراه است كه ارزش آن را افزون مى‏سازد.دستاوردهاى خوش خلقى عبارت است از: دوستى و محبت، آبادانى شهرها، درازى عمرها، روزى فراوان، خير دنيا و آخرت، پاداش مجاهد، درجه عالى، نابودى گناهان و بهشت جاويدان.بيشتر آثار مفيد حسن خلق، فردى است كه نصيب صاحب خويش مى‏كند و برخى نيز اجتماعى است كه همگان از آن برخوردار مى‏شوند.