درس دهم: حسن خلق
واژه «حسن خلق» گاه، كاربردى عام و فراگير دارد و همه كردار، گفتار و صفات نيكو را در برمىگيرد «1» ولى بيشتر به معناى خاص و محدود يعنى نرمخويى، زيباگويى و خوش برخوردى به كار مىرود. شخصى از امام صادق عليه السلام درباره حسن خلق توضيح خواست، آن حضرت در پاسخ فرمود:
«تُلَيِّنُ جَناحَكَ وَ تُطَيِّبُ كَلامَكَ وَ تَلْقى اخاكَ بِبِشْرٍ حَسَنٍ» «2»
رفتارت را ملاطفتآميز و سخنت را پاكيزه كرده با خوشرويى برادرت را ملاقات كنى.
|