|
بدزبانى و آثار آن
آفتها و آسيبهاى زبان يكى از مسائل مهمّى است كه بايد بطور جدّى به آن توجّه كرد و بد زبانى يكى از عمدهترين آنهاست و نشانه پستى و انحطاط اخلاقى است. در لابهلاى كلمات اولياى دين به آثار روانى- اجتماعى و عقوبت اخروى اين صفت نكوهيده تصريح شده است. حضرت على عليه السلام در اين باره فرمود:
«ايَّاكَ وَ ما يُسْتَهْجَنُ مِنَ الْكَلامِ فَانَّهُ يَحْبِسُ عَلَيْكَ اللِّئامَ وَ يُنَفِّرُ عَنْكَ الْكِرامَ» «2»
از سخن زشت و ركيك بپرهيز، زيرا زشتگويى، فرومايگان را در اطرافت نگاه مىدارد و عناصر شريف و بزرگوار را از گردت پراكنده مىكند.متأسفانه بعضى از افراد بر اثر معاشرت با اشخاص بد زبان و فحّاش، چنان به بدزبانى و دشنامگويى خو مىگيرند، كه حتّى در ملاقاتهاى عادّى و در ضمن احوالپرسى، سخن خود را با لغات زشت مىآميزند. به اينان بايد توجّه داد كه تمام كلماتى كه مىگويند در نامه عملشان ثبت مىشود و در قيامت مورد بازخواست قرار مىگيرند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
«مَنْ لَمْ يَحْسَبْ كَلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ كَثُرَتْ خَطاياهُ وَ حَضَرَ عَذابُهُ» «3»
كسى كه سخن خود را جزء اعمالش به حساب نياورد (و بىپروا حرف بزند)، لغزشهايش بسيار و عذابش نزديك شده است.
|