خلاصه درس‏
ايثار به معناى مقدّم داشتن ديگران بر خويش است كه در امور نظامى و دفاعى، بذل جان و مال در راه هدف مقدّس مكتبى معنا مى‏دهد و در قرآن و روايات بسيار مورد ستايش قرار گرفته است؛ از جمله؛ امير مؤمنان عليه السلام و انصار به عنوان الگوهاى ايثار معرفى شده‏اند و در روايات نيز از ايثار با عناوينى چون؛ نيكوترين احسان و عالى‏ترين مرتبه ايمان، مورد تمجيد قرار گرفته است.
ايثار به دو قسم مثبت و منفى تقسيم مى‏شود؛ منظور از ايثار مثبت، مقدم داشتن ديگران بر خود در امور مالى و در راه مشروع است، همچنين مقدم داشتن خواست الهى بر هواى نفس، ديگر فداكارى و از جان گذشتگى در راه اعتلاى اسلام و چهارم، ترجيح و مقدم داشتن حق بر باطل.كارهاى خلاف رضاى خدا، مانند فداكارى و هزينه ثروت در راه باطل، مقدم داشتن دنيا بر آخرت و گزينش هواى نفس بر خواست خدا، در مقابل ايثار مثبت هستند.بروز گوهرهاى انسانى، زبونى و شكست دشمن و سرافرازى از آثار ارزشمند ايثار است.