8. آثار عفّت‏
آراستگى به عفت و پاكدامنى، چون ديگر فضايل ارزشمند اخلاقى، آثار فراوانى را در پى دارد كه مهمترين آنها عبارتند از:
الف. بى‏نيازى: قرآن كريم خطاب به كسانى كه در بحران غريزه جنسى قرار دارند و توانايى ازدواج و تشكيل خانواده ندارند، مى‏فرمايد: «وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ...» (نور: 33)كسانى كه امكانى براى ازدواج نمى‏يابند، بايد پاكدامنى پيشه كنند تا خداوند از فضل و بركات [مادى و معنوى‏] خود آنان را بى‏نياز گرداند.

ب. پارسايى: عفت‏ورزيدن به‏هنگام رويارويى با اميال سركش شكمى‏و جنسى وخوددارى از محرمات الهى مصداق واقعى پارسايى براى انسان با ايمان است. امير مؤمنان (ع) دراين‏باره مى‏فرمايد: «الْوَرَعُ، ثَمَرَةُ الْعَفافِ» «1»ورع و پارسايى، ثمره پاكدامنى است.

ج. قناعت: قرآن كريم درباره كسانى كه به دليل هجرت و جهاد در راه خدا، اموال خود را ازدست داده‏اند و على‏رغم قرارگرفتن درتنگناهاى شديد مالى تنها به‏خاطر عفّت و پاكدامنى قناعت كرده و دست نياز به‏سوى احدى دراز نكرده‏اند، مى‏فرمايد:
«يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ ...» (بقره: 273)از شدّت پاكدامنى [و قناعتى كه دارند،] فرد ناآگاه آنها را بى‏نياز مى‏پندارد.
حضرت على (ع)، ضمن تأكيد بر لزوم عفت، به اثر آن اشاره كرده، مى‏فرمايد: «ثَمَرَةُ الْعِفَّةِ الْقَناعَةُ» «1»قناعت، ثمره عفّت است.

د. خويشتن‏دارى از گناه: امير مؤمنان (ع) در اين مورد مى‏فرمايد: «ثَمَرَةُ العِفَّةِ الصِّيانَةُ» «2»خويشتن‏دارى از گناه، ثمره پاكدامنى است.در جاى ديگر مى‏فرمايد: «الْعَفافُ يَصُونُ النَّفْسَ وَ يُنَزِّهُها عَنِ الدَّنايا» «3»پاكدامنى، نفس آدمى را از گناه بازداشته و از پستيها و پليديها پاك مى‏گرداند.