7. راههاى دستيابى به عفّت
الف. ذكر خدا: در برابر وسوسههاى شيطانى و خواستههاى حيوانى توجه قلبى به خداوند و ياد كردن او و نيز خود را هميشه در محضر و پيشگاه الهى ديدن بسيار مؤثر و كارساز است.قرآن كريم در اين زمينه، ضمن سفارش به مؤمنان مىفرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً» (احزاب: 41)اى كسانى كه ايمان آوردهايد، پيوسته به ياد خدا باشيد [و هيچگاه از او غفلت نكنيد.]حضرت على (ع) ياد خدا را موجب رهايى از چنگال شيطان دانسته مىفرمايد: «ذِكْرُ اللَّهِ رَأْسُ مالِ مُؤْمِنٍ وَ رَبْحُهُ السَّلامَةُ مِنَ الشَّيْطانِ» «1»ياد خدا، سرمايه مؤمن است و سودش سلامتى از [چنگال] شيطان است.ب. چشم پاكى: چشم پاكى و پرهيز از نگاه آلوده به نامحرمان، مانع از تحريك قواى جنسى و هيجانات شهوى مىشود و انسان را از انحراف و انحطاط باز مىدارد. خداوند متعال در اين باره چنين رهنمود مىدهد: «قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى لَهُمْ ...» (نور: 30)به مؤمنان بگو كه چشمانشان را [از نگاه به نامحرمان] فرو گيرند و اندامهاى جنسىشان را [از گناه] حفظ كنند كه اين برايشان پاكيزهتر [و به پاكدامنىشان نزديكتر] است.رسول خدا (ص) نيز در اين باره مىفرمايد: «النَّظْرَةُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ مِنْ سَهامِ إِبْليسَ، فَمَنْ تَرَكَها خَوْفاً مِنَ اللَّهِ أَعْطاهُ اللَّهُ إيماناً يَجِدُ حَلاوَتَهُ فى قَلْبِهِ» «2»نگاه به نامحرم، تيرى زهرآگين از تيرهاى شيطان است كه هر كس آن را ترك كند [و نگاهش را از حرام بازدارد] خداوند ايمانى به او عطا مىكند كه شيرينى و لذّت آن را در قلبش احساس خواهد كرد.ج. ازدواج: ازدواج غريزه جنسى را مهار مىكند و رعايت اعتدال در آن انسان را از قرار گرفتن در دامهاى شيطان و گناه و حرام، باز مىدارد. از اين رو قرآن كريم مىفرمايد: «وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى مِنْكُمْ ...» (نور: 32)مردان و زنان بىهمسر خود را همسر دهيد.پيامبر اكرم (ص) نيز مىفرمايد: «مَنِ اسْتَطاعَ مِنْكُمُ الْباءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَانَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ وَ أَحْصَنُ لِلْفَرْجِ ...» «1»
هر كدام از شما توانايى مالى دارد، ازدواج كند كه فرو پوشنده چشم و اندام جنسى از حرام است.در جاى ديگر، مىفرمايد:
«مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَلْقَى اللَّهَ طاهِراً مُطَهَّراً فَلْيَلْقَهُ بِزَوْجَةٍ» «2»كسىكه دوست دارد با طهارت و پاكى از گناه خدا را ملاقات كند، بايد [ازدواج كرده] همراه با همسرش به ديدار او نايل آيد.د. روزه: رسول خدا (ص)، روزه را عاملى براى فرو نشاندن شهوتها قلمداد كرده، مىفرمايد: «مَعاشِرَ الشَّبابِ عَلَيْكُمْ بِالْباءَةِ، فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ فَانَّ الصَّوْمَ لَهُ وِجاءٌ» «3»اى گروه جوانان! بر شما لازم است كه ازدواج كنيد. اما اگر كسى توانايى ازدواج نداشت، به روزهدارى روى آورد كه موجب شكستن و فرو نشاندن شهوتهاست.ه. ياد مرگ: امير مؤمنان، على (ع)، در اين باره مىفرمايد: «أَلا فَاذْكُرُوا هادِمَ اللَّذَّاتِ وَ مُنْغِضَ الشَّهَواتِ وَ قاطِعَ الْأُمْنِيَّاتِ عِنْدَ الْمُساوَرَةِ لِلْأَعْمالِ الْقَبيحَةِ ...» «4»هشداريد كه به گاه يورش به سوى كارهاى زشت، مرگ را كه ويرانگر لذّتها، فرو شكننده شهوتها و از بين برنده آرزوهاست، يادآور شويد.امام صادق (ع) نيز مىفرمايد: «ذِكْرُ الْمَوْتِ يُميتُ الشَّهَواتِ فِى النَّفْسِ وَ يَقْلَعُ مَنابِتَ الْغَفْلَةِ وَ يُقَوِّى الْقَلْبَ بِمَواعِدِ اللَّهِ وَ يُرِقُّ الطَّبْعَ وَ يُكْسِرُ أَعْلامَ الْهَوى وَ يُطْفِىءُ نارَ الْحِرْصِ وَ يُحَقِّرُ الدُّنْيا ...» «5»ياد مرگ شهوتهاى نفسانى را از بين مىبرد؛ غفلتها را ريشهكن مىكند؛ دل را به وعدههاى الهى نيرو مىبخشد؛ طبيعت را نرم مىكند؛ پرچمهاى هوا و هوس را در هم مىشكند؛ آتش حرص را فرو مىنشاند و دنيا را در نظر انسان كوچك مىكند.
|