اخلاق نظامى (ج2)، ص: 178
الف. تفكّر
«سلوك الى اللّه» رابطه نزديكى با تفكّر دارد. از سويى، تفكّر خود عبادتى بزرگاست.امامصادق (ع) در ضمن برشمردن محاسن تفكّر مىفرمايد: «... وَ هِىَ خَصْلَةٌ لا يُعْبَدُ اللَّهُ بِمِثْلِها» «1»و آن [تفكّر] خصلتى است كه خداوند به [چيزى] مانند آن پرستش نمىشود.از سوى ديگر، عبادت واقعى و سلوك صحيح و به دور از انحراف، تنها در پرتو تفكّر صحيح امكانپذير است. وانگهى سكوت شب و انزواى شب زندهدار در كنجى خلوت، بهترين فرصت براى انديشههاى عميق و بنيادين است.
|