9. نكوهش ترك ذكر خدا
همه گرفتاريهاى انسان بر اثر غفلت از ياد خداست كه موجب تيرگى دل شده، شيطان را بر او مسلّط مىكند و در نتيجه انسان را به ورطه هلاكت مىاندازد. قرآن كريم رويگردانى از ياد خدا را سخت نكوهش مىكند و مىفرمايد: «فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ» (زمر: 22)واى بر سختدلانى كه ياد خدا در دلهاشان راه ندارد!كسىكه از ياد خدا روى برتابد، باطنش كور گشته، آيات و جلوههاى الهى را نمىبيند؛ زندگى او بىفروغ مىگردد و در بنبستهاى زندگى پناهگاهى نمىيابد. آن كورى باطن و فراموشى آيات و مظاهر جمال و جلال الهى در روز قيامت نيز تجسّم پيدا مىكند. قرآن كريم مىفرمايد: «مَنْ اعْرَضَ عَنْ ذِكْرى فَانَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمى» (طه: 124)هركس از يادِ من روىبگرداند، زندگىاش تنگ شود و در روز قيامت نابينا محشورش سازيم.آيا وقت آن نرسيده كه با شناختى كه علاوه بر فطرت خودآگاه، از خداوند و از انگيزه خلقت حاصل نموديم، در اين ايّام جوانى، دل را به او داده و در برابرش فروتن باشيم؛ به او پناه بريم، تا از دچار شدن به بنبستها، گرفتاريها، اضطرابها، دلهرهها، بىهدفها، بىبند و باريها و افسار گسيختگىها نجات يابيم؟! «الَمْ يَأْنِ لِلَّذينَ آمَنُوا انْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ» (حديد: 16)آيا مؤمنان را وقت آن نرسيده كه دلهايشان در برابر ياد خدا نرم (و فروتن) شود؟
|