4. ذكر خدا
«ذكر» به معناى ياد كردن با قلب يا زبان است. «3» اين واژه در فرهنگ اسلامى معنا و مفهوم خاصى دارد كه در آيات قرآنى و روايات اهل بيت (ع) گاهى به معناى ذكر خداى سبحان، اسماى الهى و نعمتهاى خدا به كار رفته است و گاهى نيز به معناى يادآورى ايام‏الله و سرگذشت‏بندگان صالح، اولياى خدا و پيامبران و مانند آن آمده است كه تمام ذكرها در فرهنگ اسلامى مقدمه‏اى براى «ذِكْرُ اللَّه» است و توصيه‏شده كه انسان همواره و در تمام احوال به ياد خداى سبحان بوده او را حاضر و ناظر بر اعمالش بداند.