1. شب زندهدارى
واژه «شب» در فرهنگ و معارفاسلامى از ارزش و قداست ويژهاى برخوردار است. خداوند متعال در قرآن كريم بيش از «روز» به «شب» سوگند ياد فرموده «1» و آن را آيت و نشانهاى بر وجود خويش دانسته است. «2» در ميان شبها، «شب قدر» نيز قرار گرفته كه ارزش آن از هزار ماه بيشتر است. «3» قرآن كريم در چنين شبى به آسمان چهارم (بيتالمعمور) يا بر قلب مبارك رسول خدا (ص) نازل شده است. «4» برخى از وقايع بسيار مهم در زندگى پيامبران خدا نيز در شب واقع شده كه بهعنوان نمونه مىتوان سلوك معنوى حضرت يونس (ع) «5»، عروج حضرت عيسى (ع) «6» و معراج رسول اكرم (ص) «7» را نام برد. همچنين قرآن كريم از ميعاد حضرت موسى (ع) در كوه طور و مناجات آن حضرت با خداوند، كه چهل شبانهروز بهطول انجاميد، با عنوان چهل «شب» ياد مىكند. «8» اينها همه نشانههاى روشنى بر اين واقعيتاند كه شب در اديان الهى و معارف آسمانى مورد توجّه خاص بوده و در رشد و تكامل انسانها نقش داشته است.
|