|
9. تلاوت و حفظ قرآن
خداوند به پيامبر (ص) و پيروان آن حضرت اينچنين امر مىكند: «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلًا» (مزمل: 4)قرآن را شمرده و روشن بخوان.
«فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرآنِ» (مزمل: 20)هر قدر ميسر است از قرآن بخوانيد.از اين رو پيامبر (ص) و امامان (ع) علاوه بر اينكه خود قرآن را از حفظ داشتند و نيكو وفراوان تلاوت مىكردند، اصرار داشتندكه پيروانشان نيز قرآنرا زيبا و زياد تلاوت كنند. امام باقر (ع) مىفرمايد:
«رسول اكرم (ص) خوشترين صوت قرآن را داشت.» «1»حضرت صادق (ع) مىفرمايد:امام سجاد (ع) صوتى بس زيبا داشت و هنگام قرائت قرآن افرادى در برابر منزلش اجتماع مىكردند تا از قرائتش لذّت برند. پدرم نيز در زمان خود، زيباترين صوت را داشت. «2»معصومين (ع) براى زندگى خويش، برنامهاى دقيق و حسابشده داشتهاند و از اوقات شبانهروزى خود، مدتى را به قرائت قرآن اختصاص مىدادند، كه البتّه به تناسب زمان و موقعيّت سياسى اجتماعى ايشان در نوسان بود؛ بهعنوان مثال حضرت رضا (ع) قرآن را در سه روز ختم مىكرد. «3» دعبلخزاعى- شاعر متعهّد و حماسى- خدمت حضرت رضا (ع) رسيد و قصيدهاى شيوا و غرّا در فضيلت و حقانيّت اهل بيت (ع) سرود، امام پيراهن خويش را بدو بخشيد و ضمن آن فرمود:از اين پيراهن به خوبى نگهدارى كن! كه در آن هزار شب و هر شبى هزار ركعت نماز گزاردهام و هزار بار نيز قرآن را ختم كردهام. «4»
|