3. توسّل به انسانهاى برگزيده و برتر
از وسايلى كه در پيمودن راه قرب الهى و سير و سلوك معنوى نقش مؤثّرى دارد، استفاده از شفاعت پيامبران، امامان و بندگان صالح خدا و توسّل به دامان عنايات آن بزرگواران است. در قرآن كريم آمدهاست كهوقتى برادران حضرت يوسف (ع) از ستمى كه در حق او روا داشته بودند، پشيمان شدند، به پدرشان حضرت يعقوب (ع) متوسّل گشتند و از او تقاضاى شفاعت و استغفار در پيشگاه خدا كردند و او نيز اين تقاضا را پذيرفت: «قالُوا يا ابانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا انَّا كُنَّا خاطِئينَ قالَ سَوْفَ اسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبّى انَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ» (يوسف: 97- 98)گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه! كه ما خطاكار بوديم. گفت: «بهزودى براى شما از پروردگارم آمرزش مىطلبم؛ كه او آمرزنده و مهربان است.»همچنين قرآن كريم به كسانى كه به نفس خويش ستم كرده و مرتكب معصيت خداوند شدهاند، مىآموزد كه چنانچه خدمت رسول خدا (ص) شرفياب شوند و ايشان را نزد خدا شفيع قرار دهند، خداوند از گناه ايشان در مىگذرد و آنان را مىآمرزد: «وَ لَوْ انَّهُمْ اذْ ظَلَمُوا انْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً» (نساء: 64)و اگر آنها هنگامى كه به خود ستم كردند، به نزد تو مىآمدند و از خدا طلب آمرزش مىكردند و پيامبر هم براى آنها استغفار مىكرد، خدا را توبه پذير و مهربان مىيافتند.از حضرت على (ع) نيز نقل شده كه در تفسير آيه شريفه «وَابْتَغُوا الَيْهِ الْوَسيلَةَ» فرمود: «انَا وَسيلَتُهُ» «1»من «وسيله خدا» هستم.همچنين حضرت زهرا (س) در خطبه معروف خود مىفرمايد: «وَاحْمَدُوا اللَّهَ الَّذى لِعَظَمَتِهِ وَ نُورِهِ يَبْتَغى مَنْ فِى السَّمواتِ وَالْارْضِ الَيْهِ الْوَسيلَةَ؛ وَ نَحْنُ وَسيلَتُهُ فى خَلْقِهِ» «2»خدايى راستايش كنيد كه عظمت و نورش ايجاب مىكند تا اهل آسمانها و زمين [براى نزديك شدن به او] وسيله بجويند و ما وسيله او در ميان خلقش هستيم.
|