4. ضرورت رعايت قانون‏
بديهى است كه وجود قانون در جامعه- هر چند الهى و به دور از عيب و نقصى باشد- به تنهايى ثمربخش و كارساز نيست؛ بلكه قانون زمانى ارزش و جايگاه واقعى خود را در جامعه بازخواهد يافت كه تمامى افراد جامعه خود را ملزم به رعايت آن دانسته، در عمل پايبند به آن باشند. از اين رو، قرآن كريم با تأكيد بر رعايت قوانين و مقررات در جامعه اسلامى، حفظ حدود و قوانين الهى را از جمله ويژگى‏هاى برجسته مؤمنان دانسته مى‏فرمايد: «... وَالْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ» (توبه: 112)و [مؤمنان حقيقى‏] حافظان حدود الهى‏اند و بشارت ده به اين مؤمنان.در آيه‏اى ديگر، كسانى را كه از چارچوب قوانين شرع خارج شده و از حدود الهى پا فراتر نهاده‏اند، ستمگر معرفى كرده مى‏فرمايد: «... وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَاولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ» (بقره: 229)كسانى‏كه از حدود الهى تجاوز كنند [و قوانين الهى را زير پا گذارند،] ستمگرند.و از آن‏جا كه در جامعه اسلامى، تمامى قوانين و مقرّرات- اجتماعى و سازمانى- برگرفته از قوانين الهى و موازين شرعى‏اند، بايد به‏دقت مورد توجه قرارگيرند و به‏آنها عمل شود.بنابراين، عمل به هر يك از اين قوانين در حكم عمل به قانون خداست و اجر و پاداش الهى رادر پى دارد؛ دراين ميان وظيفه و مسؤوليت نيروهاى نظامى حساس‏تر و سنگين‏تر است چرا كه اين قشر نسبت به ديگر اقشار جامعه از موقعيت حساس و ويژه‏اى برخوردارند و در حقيقت بازوان دفاعى و قدرتمند نظام اسلامى هستند، تا آن‏جا كه امير مؤمنان (ع) در توصيفشان مى‏فرمايد: «فَالْجُنُودُ بِاذْنِ اللَّهِ حُصُونُ الرَّعِيَّةِ وَ زَيْنُ الْوُلاةِ وَ عِزُّ الدّينِ وَ سُبُلُ الْأَمْنِ وَ لَيْسَ تَقُومُ الرَّعِيَّةُ الَّا بِهِمْ» «1»لشكريان و سربازان به اذن خداوند، دژهاى محكم رعيت هستند و موجب سرفرازى و زينت رهبران و سبب عزت‏دين و امنيت راهها مى‏باشند و هيچ‏گاه ملت بدون‏آنها نمى‏تواند پايدار باشد.از اين رو، ضرورى است كه در رعايت قوانين- چه در حيطه كارى و چه در محيط اجتماعى- نهايت جديت و تلاش را به عمل آورده، لحظه‏اى از قانون تخلف و سرپيچى نكنند؛ تا معرّف واقعى نظام اسلامى و آيينه تمام نماى آن باشند و چهره نظام را در نظر ديگران زيبا و قانونمند جلوه دهند. رهبر معظم انقلاب، حضرت آيت‏الله خامنه‏اى مى‏فرمايد:در سپاه بايد انضباط نظامى از ايمان و عقيده سرچشمه گيرد و نظم و آموزش و رعايت مراتب به‏عنوان وظيفه‏اى دينى رعايت شود. «2»