|
4. فوايد ايثار
بهطور قطع، ايثار مثبت، نتايج زيبا و گرانقدرى بهدنبال خواهد داشت كه برخى از آنها بدين شرح است:
الف. بروز گوهرهاى انسانى: در عرصههاى ايثار، جوهره واقعى، كرامت نفس، پاكيزگى، صفا و بلند مرتبگى انسانهاى بزرگوار آشكار مىشود و به تعبير مولاى متقيان، على (ع): «عِنْدَ الْايثارِ عَلَى النَّفْسِ تَتَبَيَّنُ جَواهِرُ الْكُرَماءِ» «1»هنگام ايثار، گوهرهاى (شرافت و بلندى مرتبه) كريمان آشكار مىشود.
ب. زبونى و شكست دشمن: ايثار و فداكارى در مصاف با دشمن موجب زبونى و درماندگى دشمن مىشود. «جنگ بدر نزديك به پايان بود. دشمن زبون و درمانده با دادن تلفات بسيار از صحنه پيكار مىگريخت. فرماندهان يگانها، گيج و مبهوت بودند كه در اين لحظات حسّاس چه ترفندى به كار گيرند تا رسوايى بيشتر نصيبشان نشود. يكى از فرماندهان سپاه كفر، به نام طليحة بن خويلد، وقتى فرار مفتضحانه نيروهاى تحت امر خود را مشاهده كرد، پيش رفت و گفت: واى بر شما! چه چيزى باعث فرار شما شده است؟ مردى گفت: راز قضيه اين است كه هر يك از ما كه در حال فرار است، دوست دارد همسنگرش، پيش از او كشته شود و خودش جان سالم به در برد؛ درحالىكه ما با گروهى رو به رو هستيم كه همگى دوست دارند پيش از همرزمان خود مرگ را در آغوش گيرند.» «2»
ج. سَرْوَرى و سرافرازى: امير مؤمنان، على (ع)، از ايثار بهعنوان برترين عبادت و بزرگترين مايه سرورى ياد كرده است «3» و نيز مىفرمايد: «بِالْايثارِ عَلى نَفْسِكَ تَمْلِكُ الرِّقابَ» «4»با ايثار (و مقدم داشتن ديگران بر خود)، مالك گردنها مىشوى (مردم مطيع و فرمانبردار تو مىشوند).
|