خلاصه درس
صبر، مرادف شكيبايى، خويشتندارى، دوام و ثبات است و در اصطلاح به معناى واداشتن نفس است به آنچه كه مقتضاى دين و خرد است. همچنين بازداشتن نفس است از آنچه عقل و شرع نمىپسندد.صبر از مفاهيم انقلابى و سازنده است كه مؤمن را در رويارويى با مشكلات، كمك مىكند. وجود صبر در زندگى آدمى ضرورى است به گونهاى كه فقدان آن، روند زندگى را دچار مشكل و حتى غير ممكن مىسازد و در تعبير روايات، به منزله «سر» براى ايماناست.ريشه صبر، يقين محكم به خداوند و اعتقاد به حاكميت اوست و اين كه دين و فرمان او بر حق و پابرجاست و راههاى باطل و دشمنان او نابود شدنىاند.در روايات اسلامى، صبر بر سه گونه تقسيم شده است: صبر بر مصيبت، صبر بر اطاعت و صبر از معصيت. به تعبير ديگر انسان بايد در برابر عوامل بيرونى و درونى- كه مانع تكامل اويند- پايدارى كند.صبر و پايدارى، آثار گرانقدرى دارد كه برخى از آنها عبارتند از: 1- امدادهاى غيبى، به ويژه در مبارزه و جهاد عليه دشمنان اسلام و خدا؛ 2- همراهى الهى؛ 3- امنيت در زندگى؛ 4- رحمت و هدايت الهى؛ 5- پيروزى حتمى، قرآن مجيد و روايات معصومين عليهم السلام بر اين گونه آثار تصريح كردهاند.
|