خلاصه درس‏
صبر، مرادف شكيبايى، خويشتن‏دارى، دوام و ثبات است و در اصطلاح به معناى واداشتن نفس است به آنچه كه مقتضاى دين و خرد است. همچنين بازداشتن نفس است از آنچه عقل و شرع نمى‏پسندد.صبر از مفاهيم انقلابى و سازنده است كه مؤمن را در رويارويى با مشكلات، كمك مى‏كند. وجود صبر در زندگى آدمى ضرورى است به گونه‏اى كه فقدان آن، روند زندگى را دچار مشكل و حتى غير ممكن مى‏سازد و در تعبير روايات، به منزله «سر» براى ايمان‏است.ريشه صبر، يقين محكم به خداوند و اعتقاد به حاكميت اوست و اين كه دين و فرمان او بر حق و پابرجاست و راه‏هاى باطل و دشمنان او نابود شدنى‏اند.در روايات اسلامى، صبر بر سه گونه تقسيم شده است: صبر بر مصيبت، صبر بر اطاعت و صبر از معصيت. به تعبير ديگر انسان بايد در برابر عوامل بيرونى و درونى- كه مانع تكامل اويند- پايدارى كند.صبر و پايدارى، آثار گرانقدرى دارد كه برخى از آن‏ها عبارتند از: 1- امدادهاى غيبى، به ويژه در مبارزه و جهاد عليه دشمنان اسلام و خدا؛ 2- همراهى الهى؛ 3- امنيت در زندگى؛ 4- رحمت و هدايت الهى؛ 5- پيروزى حتمى، قرآن مجيد و روايات معصومين عليهم السلام بر اين گونه آثار تصريح كرده‏اند.