نياز انسان به غيرت‏
«غيرت» يكى از كمالات انسانى است كه دست پرتوان آفرينش، اسباب آن را در وجود آدمى برنهاده است. غيرتمندى در حد طبيعى‏اش، لازمه انسانيت است. تقويت اين صفت، در مؤمنان پسنديده‏تر است؛ چنان كه اميرمؤمنان عليه السلام مى‏فرمايد:انَّ اللَّهَ يَغارُ لِلْمُؤْمِنِ فَلْيَغَرْ، مَنْ لا يَغارُ فَانَّهُ مَنْكُوسُ الْقَلْبِ» «3»خداوند بر شخص مؤمن، غيرت مى‏ورزد. او نيز بايد غيرت آورد. آن كسى كه غيرت‏ندارد، دلش وارونه است.شايد مراد از وارونگى دل، اين باشد كه شخص بى غيرت از حالت طبيعى انسان خارج است و به وادى پوچى و تباهى سقوط كرده است.وجود غيرت در جامعه انسانى تا آن جا لازم و حياتى است كه شارع مقدس اسلام در تشريع احكام نيز به آن توجهى ويژه داشته است. رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: «.. الا وَ انَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْحَرامَ وَ حَدَّ الْحُدُودَ وَ ما احَدٌ اغْيَرَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ غَيْرَتِهِ حَرَّمَ الْفَواحِشَ» «1»آگاه باشيد كه خداوند، محرّمات را حرام و حدود را وضع كرد و هيچ كس غيورتر از خدا نيست كه از روى غيرت، زشتى‏ها را حرام كرده است.بر همين اساس، خدا به هر شخص غيرتمند نظر لطف و رحمت دارد؛ چنان كه امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «انَ اللَّهَ غَيُورٌ يُحِبُّ كُلَّ غَيُورٍ ...» «2»خداوند، غيور است و هر غيرتمندى را دوست دارد.