نياز انسان به غيرت
«غيرت» يكى از كمالات انسانى است كه دست پرتوان آفرينش، اسباب آن را در وجود آدمى برنهاده است. غيرتمندى در حد طبيعىاش، لازمه انسانيت است. تقويت اين صفت، در مؤمنان پسنديدهتر است؛ چنان كه اميرمؤمنان عليه السلام مىفرمايد:انَّ اللَّهَ يَغارُ لِلْمُؤْمِنِ فَلْيَغَرْ، مَنْ لا يَغارُ فَانَّهُ مَنْكُوسُ الْقَلْبِ» «3»خداوند بر شخص مؤمن، غيرت مىورزد. او نيز بايد غيرت آورد. آن كسى كه غيرتندارد، دلش وارونه است.شايد مراد از وارونگى دل، اين باشد كه شخص بى غيرت از حالت طبيعى انسان خارج است و به وادى پوچى و تباهى سقوط كرده است.وجود غيرت در جامعه انسانى تا آن جا لازم و حياتى است كه شارع مقدس اسلام در تشريع احكام نيز به آن توجهى ويژه داشته است. رسول خدا صلى الله عليه و آله مىفرمايد: «.. الا وَ انَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْحَرامَ وَ حَدَّ الْحُدُودَ وَ ما احَدٌ اغْيَرَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ غَيْرَتِهِ حَرَّمَ الْفَواحِشَ» «1»آگاه باشيد كه خداوند، محرّمات را حرام و حدود را وضع كرد و هيچ كس غيورتر از خدا نيست كه از روى غيرت، زشتىها را حرام كرده است.بر همين اساس، خدا به هر شخص غيرتمند نظر لطف و رحمت دارد؛ چنان كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «انَ اللَّهَ غَيُورٌ يُحِبُّ كُلَّ غَيُورٍ ...» «2»خداوند، غيور است و هر غيرتمندى را دوست دارد.
|