الف- كافران و مشركان‏
روشن‏ترين نمونه دشمنان خدا، كسانى هستند كه ايمان به ذات ربوبى او ندارند و توحيد حق تعالى را نپذيرفته‏اند. اينان كسانى‏اند كه خداوند از آنان اعلان برائت نموده و به مؤمنين نيز فرمان داده تا هيچ گونه پيوند محبّتى با آنان نداشته باشند و هر گونه رابطه دوستى با آنان را قطع كنند. در قرآن مجيد مى‏خوانيم:
«اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! شما پدران و برادران خود را نبايد ولىّ و سرپرست خود قرار دهيد اگر آنها كفر را بر ايمان برگزينند و كسى از شما كه [با وجود كفر] آنان را ولىّ خود قرار دهد، بى شك ستمكار است. «1»

همچنين در چندين آيه ديگر از رابطه دوستى و ولايت ميان مؤمنان و كافران، نهى شده است؛ از جمله در سوره مائده: آيه 57؛ سوره ممتحنه، آيه 9؛ و سوره آل عمران، آيه 118 و 119 بنابر اين، دشمنى با كافران و مشركان، آشكارترين نمونه «بغض فى اللّه» است.