1- دورى از گناهان‏
چنان كه در بيان معناى كرامت ذكر گشت، دورى از پستى، لازمه كرامت و بزرگوارى است و ارتكاب هر گناهى، بى گمان، پستى و زبونى است. بنابراين، انسان كريم، همواره مى‏كوشد كه از هر نوع گناهى بپرهيزد. از اين رو امام عليه السلام مى‏فرمايد: «الْكَريمُ مَنْ تَجَنَّبَ الَمحارِمَ وَ تَنَزَّهَ عَنِ الْعُيُوبِ» «1»بزرگوار كسى است كه از گناهان دورى گزيند و از عيبها پيراسته گردد.