1- دورى از گناهان
چنان كه در بيان معناى كرامت ذكر گشت، دورى از پستى، لازمه كرامت و بزرگوارى است و ارتكاب هر گناهى، بى گمان، پستى و زبونى است. بنابراين، انسان كريم، همواره مىكوشد كه از هر نوع گناهى بپرهيزد. از اين رو امام عليه السلام مىفرمايد: «الْكَريمُ مَنْ تَجَنَّبَ الَمحارِمَ وَ تَنَزَّهَ عَنِ الْعُيُوبِ» «1»بزرگوار كسى است كه از گناهان دورى گزيند و از عيبها پيراسته گردد.
|