ويژگىهاى كريمان
كرامت، چلچراغى است كه شعاع آن بر گفتار و كردار كريمان پرتوافكنده، آنان را از ديگران ممتاز مىسازد. برخى از ويژگىهاى كريمان بدين قرار است:
1- خوش رويى: انسانهاى كريم و بزرگوار، همواره با رويى گشاده و تبسمى بر لب و صميميت با ديگران و به ويژه با همنشينان خويش، رو به رو مىشوند و ترشرويى و بدخلقى را خلاف مروّت و بزرگوارى مىدانند؛ چنان كه امام على عليه السلام مىفرمايد: «يُسْتَدَلُّ عَلى كَرَمِ الرَّجُلِ بِحُسْنِ بِشْرِهِ» «2»
گشاده رويى، دليل بزرگوارى مرد است.
2- خيرخواهى: انسان كريم و بزرگوار، همواره به فكر نيكبختى ديگران است و مىكوشد تا خير و خوبى در جامعه افزون و از بدىها كاسته گردد. از اين رو، به همكارى و راهنمايى ديگران مىپردازد، حقايق را باز مىگويد و خيرخواه مردم است؛ چنان كه همان امام همام مىفرمايد: «النَّصيحَةُ مِنْ اخْلاقِ الْكِرامِ» «3»خيرخواهى، از اخلاق بزرگواران است.
3- راستگويى: انسان بزرگوار، اساس رفتار و گفتار خويش را بر راستى و درستى بنا مىكند و هيچ گاه كرامت خويش را با كژى و دروغ خدشه دار نمىسازد، بلكه همواره، صداقت و درستى خويش را در قالب بزرگوارى بروز مىدهد؛ چنان كه همان حضرت مىفرمايد: «انَّ الصَّادِقَ لَمُكَرَّمَ جَليلٌ وَ انَّ الْكاذِبَ لَمُهانٌ ذَليلٌ» «1»
راستگو، بزرگوار و والا مقام است و دروغگو، فرومايه و خوار!
4- چشم پوشى: جزء پارهاى از جرايم كه از نظر قانون مستوجب كيفر است، بسيارى از خطاها و اشتباههاى انسانها قابل عفو و چشم پوشى است. تجربه نشان داده است كه پيگيرى و سماجت در پى جويى خطاهاى جزئى افراد، در بيشتر موارد، نتيجهاى معكوس مىدهد و آنان را به لجبازى و عكس العمل شديد وامى دارد. از اين رو، انسانهاى بزرگوار و كريم، همواره با برخورد حكيمانه، زمينه پشيمانى خطاكاران را فراهم مىكنند. امام بزرگواران اميرمؤمنان عليه السلام در اين باره مىفرمايد: «اشْرَفُ اخْلاقِ الْكَريمِ، تَغافُلُهُ عَمَّا يَعْلَمُ» «2»بهترين ويژگى اخلاقى انسان بزرگوار بى اطلاع وانمود كردن خود از كارهاى بد ديگران است.
|